Οι τζάμπα μάγκες υπουργοί και οι «τζαμπατζήδες»

Από topontiki.gr

Της Βάλιας Μπαζού

Ακούω εδώ και εβδομάδες την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υποδομών και τον κυβερνητικό εκπρόσωπο να χαρακτηρίζουν υποτιμητικά και επιθετικά «τζαμπατζήδες» όσους αρνούνται να πληρώσουν είτε τα διόδια είτε το αυξημένο αντίτιμο των εισιτηρίων.

Προφέρουν, μάλιστα, τη λέξη «τζαμπατζήδες» συνεχώς και με στόμφο λες και έχουν βρει τη λέξη - μήνυμα που θα τους βάλει στο πολιτικό πάνθεον της χώρας... Την ίδια ώρα, οι ίδιοι υπουργοί διαρρέουν πληροφορίες για μείωση του αντιτίμου των διοδίων, διαρρέουν ότι κάνουν σκληρές διαπραγματεύσεις με τους εργολάβους, διαρρέουν πληροφορίες για μείωση του αντιτίμου του εισιτηρίου για ειδικές κατηγορίες, όπως για τους ανέργους.

Εν ολίγοις οι τζάμπα μάγκες υπουργοί δικαιώνουν εκείνους που καταγγέλλουν ως «τζαμπατζήδες»... Γιατί μη μου πείτε ότι, εάν δεν είχε αναπτυχθεί το κίνημα «δεν πληρώνω», οι καθ' ύλην αρμόδιοι θα έσπευδαν σε διαπραγματεύσεις και σε δεύτερες σκέψεις... Μη μου πείτε ότι εάν όλοι ήταν τύπος και υπογραμμός και πλήρωναν πειθήνια, ο κ. Ρέππας ή ο κ. Μαγκριώτης θα καλούσαν τους εργολάβους σε διαπραγμάτευση... Και αναρωτιέμαι...

● Δεν είναι τζάμπα υπουργική μαγκιά να μην έχει κανείς αντιληφθεί εδώ και τουλάχιστον ένα χρόνο ότι δεν μπορεί η Πολιτεία και οι εργολάβοι να υποχρεώνουν τους πολίτες να πληρώνουν διπλά διόδια για να βγαίνουν από το σπίτι τους;

● Δεν είναι τζάμπα υπουργική μαγκιά να μην έχει κανείς αντιληφθεί ότι εν μέσω της χειρότερης οικονομικής κρίσης δεν μπορείς να κάνεις αύξηση κατά 40% στα εισιτήρια των ΜΜΜ;

● Δεν είναι τζάμπα υπουργική μαγκιά να καταλαβαίνεις τι συμβαίνει γύρω σου όταν ο κόμπος φτάνει στο χτένι και όταν τα έσοδα χτυπάνε «κόκκινο»;

Εάν δεν κάνω λάθος, υπουργική μαγκιά είναι η πρόβλεψη του αυτονόητου και της κοινής λογικής. Υπουργική μαγκιά είναι η διασφάλιση τόσο του δημοσίου συμφέροντος όσο και των συμφερόντων των πολιτών. Ισορροπία, λεπτή, αφού στη χώρα μας τα συμφέροντα αυτά είναι τις περισσότερες φορές αντικρουόμενα. Εκεί, όμως, βρίσκεται η μαγκιά.

ΥΓ.: Να ξεκαθαρίσω πως δεν θεωρώ ότι το δημόσιο είναι συνώνυμο του δωρεάν... Να ξεκαθαρίσω επίσης ότι, όποτε χρησιμοποιώ το μετρό ή κάποιον εθνικό δρόμο, πληρώνω και το εισιτήριο και το αντίτιμο του διοδίου. Και πληρώνω, όχι γιατί είμαι καλό παιδί, αλλά γιατί ως περιστασιακός χρήστης και του μετρό και των εθνικών δρόμων, δεν δικαιούμαι να εντάξω τον εαυτό μου στο κίνημα «δεν πληρώνω».

Το δικαίωμα αυτό το έχουν μόνον οι πολίτες που κάθε μέρα χρησιμοποιούν τα μέσα μαζικής μεταφοράς και οι πολίτες που έχουν μπάρες έξω από τα σπίτια τους. Όλοι οι άλλοι είναι «τζαμπατζήδες».