Από την Αυγή, 25.07.2010
Το ερώτημα που τέθηκε από πολλές πλευρές, δηλαδή πώς ένας πρώην πρόεδρος κόμματος της Αριστεράς, που επεδίωκε να γίνει πρόεδρος στο ύπατο αξίωμα, καταντά να διορίζεται πρόεδρος της ΠΑΕ ενός εκ των οικονομικών ομίλων της χώρας, έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Το βασικό ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί είναι σε τι ακριβώς προσβλέπουν οι ιδιοκτήτες του Παναθηναϊκού με την πρόσληψη του συγκεκριμένου προσώπου.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Η πλειοψηφία των ΜΜΕ (αθλητικών κυρίως) δεν μπόρεσε να δει πέρα από τη μύτη της, με τις συνήθεις απλουστευτικές και ποδοσφαιρικές λογικές και αντιμετώπισε το εγχείρημα αρνητικά. Τα οπαδικά μπλογκ ξεσάλωσαν, στη χειρότερη περίπτωση αντέδρασαν οργισμένα και στην καλύτερη περίπτωση είχαν περιπαικτική διάθεση.
Διάφοροι άλλοι αναλυτές, προκειμένου να δώσουν μια πρόφαση εγκυρότητας στις εκτιμήσεις τους, υπαινίχθηκαν ότι η επιλογή Κωνσταντόπουλου είχε να κάνει με το γηπεδικό πρόβλημα του ΠΑΟ. Σε όλες τις αναφορές επικράτησε η απλότητα και η αφέλεια. Ορισμένοι, επεδίωξαν να μείνει η ανάλυση σ' αυτό το επίπεδο.
Πριν πάμε όμως στην ουσία, να τελεσιδικήσουμε με δύο επιχειρήματα:
1. Πρώτον, όποιος ισχυρίζεται ότι ο Νίκος Κωνσταντόπουλος πήγε στον ΠΑΟ για το θέμα του γηπέδου, υπονοώντας ότι θα καμφθεί η αντίδραση του ΣΥΝ, είναι εκτός πραγματικότητας. Άλλωστε είναι τόσο προφανές και εξόφθαλμο! Από την πρώτη στιγμή οι αποκλειστικοί υπεύθυνοι που δεν προχωρά η κατασκευή του γηπέδου ήταν ο κατασκευαστής Βωβός και ο Κακλαμάνης. Ενώ οι ευθύνες αγγίζουν και την προηγούμενη διοίκηση της ΠΑΕ.
2. Δεύτερον, όσοι ισχυρίζονται ότι ο Ν. Κωνσταντόπουλος είναι άσχετος με τα αθλητικά θέματα (υπονοώντας ότι θα ασχολείται με τα αγωνιστικά της ομάδας) είναι τουλάχιστον ανενημέρωτοι.
Για να αποδώσουμε τα του Καίσαρος, θυμίζουμε ότι ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΝ εξέφρασε πάντα με αποτελεσματικότητα τις κατευθύνσεις του Συνασπισμού στα περί του αθλητισμού (δυναμικές παρεμβάσεις για τη βία και το ντόπινγκ, τη διαπλοκή στον αθλητισμό, την ανομία στο ποδόσφαιρο, τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, σχετικά με τα νομοσχέδια των Φλωρίδη, Βενιζέλου, Ορφανού κ.λπ.) και όσο διετέλεσε πρόεδρος του ΣΥΝ η συνεισφορά του στα αθλητικά ζητήματα ήταν τουλάχιστον θετική.
Στην ουσία λοιπόν! Στις πρώτες τους δηλώσεις Γιάννης Βαρδινογιάννης και Νίκος Κωνσταντόπουλος αναφέρθηκαν στην εξυγίανση του ποδοσφαίρου και μίλησαν για καθαρό παιχνίδι. Να μην ανασύρουμε από τη μνήμη μας το μακρινό – προ Κόκκαλη – παρελθόν. Δεν είναι αυτό το ζήτημα τώρα. Ούτε να αναρωτηθούμε πώς κάνουν αυτές τις αναφορές ο ιδιοκτήτης και ο νέος πρόεδρος της ομάδας που είναι η φετινή πρωταθλήτρια κι αν φωτογραφίζεται ο πρώην πρόεδρος της ΠΑΕ.
Γιατί λοιπόν κόβονται τόσο πολύ οι Βαρδινογιάννηδες για την καθαρότητα του αθλητικού θεάματος και του ποδοσφαίρου εν προκειμένω;
● Τη χρονιά που πέρασε στο ελληνικό ποδόσφαιρο είχαμε τις περισσότερες περιπτώσεις στημένων παιγνιδιών σε όλη την Ευρώπη. Δεκάδες ελληνικές ομάδες θεωρούνται από την UEFA ύποπτες σε πολλές περιπτώσεις. Οι σχετικοί φάκελοι... ακόμα διερευνώνται από την εισαγγελία, με έρευνα που διενεργεί ο εφέτης κ. Κανελλόπουλος.
● Αίφνης για την προεδρία της Σούπερ Λιγκ από το μπλοκ του Κόκκαλη προτείνεται υποψήφιος ο αντιπρόεδρος της ΠΑΕ Ολυμπιακός Βόλου και πρώην πρόεδρος της αμαρτωλής ΕΠΑΕ Θ. Κανελλόπουλος. Δημοσιεύματα καταγγέλλουν συγγενική σχέση!
● Η ομάδα του Ολυμπιακού Βόλου, από τους φακέλους της UEFA, φέρεται να είναι μία από τις ομάδες που βρίσκονται υπό παρακολούθηση. Το ίδιο και ο πρόεδρός της από την προηγούμενη θητεία του στον Πανιώνιο. Το θέμα ηθικής τάξης και δεοντολογίας είναι προφανές!
● Επίσης στην UEFA ως «γκρίζος» αναφέρεται και περασμένος αγώνας του Παναθηναϊκού με τη ομάδα της Καβάλας (του Μάκη Ψωμιάδη) στο ΟΑΚΑ. Η μάχη για τη καρέκλα της Σούπερ Λιγκ έχει πολλές παραμέτρους...
Η σημερινή διοίκηση του ΠΑΟ προβάλλει το προφίλ των ευπατρίδων επιχειρηματιών, που αναλαμβάνουν μια προσπάθεια εξυγίανσης έχοντας ως δόγμα το «καθαρές δουλειές, καθαρά λεφτά».
Αν λοιπόν καταλαβαίνουμε καλά, οι ιδιοκτήτες του ΠΑΟ, όταν λένε καθαρό παιχνίδι, εννοούν ότι τα πράγματα στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο πρέπει να μπουν σε τάξη. Ότι δεν μπορεί να συμφιλιωθούν με την απαξίωση του προϊόντος εάν εξακολουθήσουν τα κυκλώματα να στήνουν παιχνίδια θησαυρίζοντας στην πλάτη των φιλάθλων και παικτών του στοιχήματος. Ωραιότατα, αλλά πώς κι έτσι τέτοια ευαισθησία;
Για όσους δεν είναι γνωστό, με απόφαση του ευρωπαϊκού δικαστηρίου το στοίχημα απελευθερώνεται στο πλαίσιο του ελεύθερου ανταγωνισμού. Οι πιέσεις για το επικείμενο σπάσιμο του μονοπωλίου του ΟΠΑΠ εντείνονται και στρατηγικός στόχος πολλών οικονομικών ομίλων και συμφερόντων είναι η κυριαρχία στην εκμετάλλευση του απελευθερωμένου στοιχήματος. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έχει εκδηλώσει την πρόθεσή της μέσα στους επόμενους μήνες να διαθέσει τέσσερις άδειες για ιντερνετικό τζόγο (στοιχηματισμός μέσω Διαδικτύου) σε ιδιώτες.
Η συμφωνίες με το ΔΝΤ και η πρόθεση για επιπλέον ιδιωτικοποιήσεις δημοσίων φορέων φέρνουν επί τάπητος το ζήτημα του ξεπουλήματος και του 36% του ΟΠΑΠ που έχει απομείνει στο ελληνικό δημόσιο. Του ΟΠΑΠ, που όλοι γνωρίζουν ότι έχει συγκεκριμένες στρατηγικές συμφωνίες με την Ιντραλότ και τον Κόκκαλη.
Σήμερα, πέραν του ΟΠΑΠ, ήδη αρκετές εταιρείες είναι πανέτοιμες να διεκδικήσουν τις νέες άδειες προκειμένου να εφορμήσουν στον τζόγο του αθλητισμού με ναυαρχίδα το ποδόσφαιρο. Αυτές είναι συμφερόντων των μεγάλων τζακιών της οικονομικής ολιγαρχίας: Βαρδινογιάννη, Κόκκαλη, Αλαφούζου, Κοντομηνά, Μπόμπολα κ.λπ.
Το αντικείμενο του πόθου είναι προφανές: είτε θα γίνει παιχνίδι με καθαρούς όρους, δίκαιη μοιρασιά της αγοράς, είτε θα γίνει πόλεμος!
Εδώ λοιπόν μπαίνει και ο Νίκος Κωνσταντόπουλος ως ένα θεσμικό πρόσωπο της πολιτικής και άξιος νομικός. Η συμμετοχή του έχει σημαίνουσα βαρύτητα για τη προσπάθεια του ομίλου Βαρδινογιάννη να επαναπροσδιορίσει τους όρους του «παιχνιδιού». Για να ευδοκιμήσουν οι επενδύσεις στο στοίχημα, χρειάζεται «καλή ομάδα, καθαρούς κανόνες, δίκαιη διαιτησία και σεβασμό στους κανόνες απ’ όλους» και γι' αυτό καλείται να αγωνιστεί ο νέος πρόεδρος! Ο οποίος γνωρίζει επακριβώς γιατί επιλέχθηκε και στο όνομα της κάθαρσης ταυτόχρονα φαίνεται να ταυτίζεται και να συναινεί στην προσπάθεια του ομίλου Βαρδινογιάννη να βγάλει επιπλέον κέρδη από το ποδόσφαιρο.
Οικονομικά κέρδη μόνο; Σαφέστατα όχι, αλλά και πολιτικά! Το χαρτί του Βγενόπουλου ως παραλλαγής ενός κόμματος των επιχειρηματιών φαίνεται καμένο, με μακρύ κατάλογο ανοικτών μετώπων (ΜΜΕ, μεταφορές, ακτοπλοΐα, τράπεζες, τηλεπικοινωνίες). Η συνεργασία με τον Ν. Κωνσταντόπουλο, παραλλαγή του ίδιου σεναρίου, αποτελεί σαφές μήνυμα προς το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα, και ιδίως τα κόμματα του δικομματισμού, ότι το «υγιές» επιχειρηματικό κεφάλαιο δεν θα διστάσει να στραφεί και προς άλλες κατευθύνσεις.
Ο αθλητισμός επιλέχθηκε πάλι ως πεδίο δοκιμών: στο προσεχές μέλλον θα εκτιμηθεί αν μια τέτοια συνεργασία επιχειρηματιών και πολιτικών άλλης λογικής και αφετηρίας μπορεί να ευδοκιμήσει.
Βεβαίως, σε ό,τι αφορά την οικονομική ολιγαρχία, πάντα έκανε τους δικούς της σχεδιασμούς. Σε ό,τι αφορά όμως τον Ν. Κωνσταντόπουλο, έπειτα από μακρά ιστορία αγώνων και στράτευσης στην αριστερά, η «έφοδος στον ουρανό» που επιχειρεί τον οδηγεί μαθηματικά σε «βουτιά στα τάρταρα». Αυτό όμως είναι πια προσωπική του υπόθεση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου