Όταν η βαρβαρότητα αλλάζει το πράσινο σε μαύρο

Επιστολή από τον Παναγιώτη Παπαδόπουλο (Κάιν)* 

Από τους αδελφούς Τσουβαλάκη και τους χρήστες τοξικών ουσιών στην Ρούπα, στον Σεϊσίδη, στον Μπονάνο, στον Σειρηνίδη και στον Ξηρό η «δημοκρατία» σας εκδικείται

Δεύτερη επιστολή ενός αναρχικού στους «αντιεξουσιαστές» της εξουσίας, υπουργούς Χάρη Καστανίδη, Μιχάλη Χρυσοχοΐδη και υφυπουργό Σπύρο Βούγια:

Ίσως να επιμένετε εκεί στην Ιπποκράτους να αυτοαποκαλείσθε «σοσιαλιστές» και αυτό είναι μια απόδειξη πως ζείτε (δυστυχώς) τον δικό σας μύθο που κατασκευάζει την ψηφιακή «πραγματικότητα» ενός δήθεν «κράτους δικαίου και κοινωνικού», την ώρα που έξω οι άνθρωποι όλο και λιγότερο πιστεύουν στον θλιβερό και καταστροφικό για την κοινωνία μηδενισμό της εξουσίας!

Της ψευτοδημοκρατίας που όταν ο εκβιασμός της για «συναίνεση» δεν έχει αποτέλεσμα απαντά με εκδίκηση, επιτίθεται στην κοινωνική συνοχή και κάνει τον θάνατο για αρκετούς ανθρώπους γύρω μου (αυτούς που για σας είναι «αόρατοι») να είναι η μόνη λύτρωση από το βάσανο της «πράσινης διαχείρισής» σας!

Ψάχνω να βρω τον πιο «ήπιο» χαρακτηρισμό για τις πανάθλιες πρακτικές της άγριας αστικής «δικαιοσύνης» σας και η μόνη λέξη που βρίσκω ως την πιο κατάλληλη που σας αξίζει είναι εκείνη που λέγεται... Ντροπή!

Και ποια, αλήθεια, θα ήταν η σωστή λέξη για να ονομάσει τις αποφάσεις της «δικαιοσύνης» σας Χάρη Καστανίδη σαν αυτή σε βάρος των αδελφών Νίκου και Θόδωρου Τσουβαλάκη, που τους ξαναρίξατε στο θηρίο των φυλακών;

Με την βαρβαρότητα και την αναισθησία της δικαστικής καρέκλας που επάνω της διασκεδάζει η θεόστραβη «δικαιοσύνη» σας θα προφυλάξετε τους πολίτες από τον αποκλεισμό, το περιθώριο, έτσι θα κλείσετε τους δρόμους προς την παραβατικότητα και την υποτροπή;

Πού αλήθεια μπορεί να σταματήσει αυτός ο κατήφορος της ντροπής και των «επαγγελματικών» ψυχρών και ωμών αποφάσεων που περιγράφει την «προσωπικότητα» και το «κύρος» τού νομικού σας κανιβαλισμού απέναντι στον ανθρώπινο πόνο και δυστυχία, όταν ο Θόδωρος Τσουβαλάκης, 55 ετών ανάπηρος λόγω εγκεφαλικού επεισοδίου με 67% αναπηρία που υπέστη το 2000, καταδικάζεται σε 4ετή φυλάκιση μαζί με τον αδελφό του Νίκο 58 ετών, που επίσης καταδικάσθηκε σε κάθειρξη 6 ετών για κλοπές και ο οποίος συντηρούσε τον ασθενή αδελφό του αλλά και τρία ακόμη αδέρφια του που νοσηλεύονται σε ψυχιατρεία;

Ψάχνω να βρω τι διάολο «καρδιά» είναι αυτή που χτυπάει εκεί στο «πράσινο» φεουδάτο σας, που θέλει να έχει και «όραμα αλλαγής για τον τόπο»... όταν μπροστά στα «πόδια» τού 5μελούς σας Εφετείου πέφτουν ο Θόδωρας κι ο Νίκος Τσουβαλάκης και σας ζητούν «επιείκεια και ανθρωπιά», όταν σας ομολογούν πως έφθασαν μέχρι εκεί για λόγους ανάγκης, πως η οικογένεια Τσουβαλάκη είχε φθάσει στα όρια της λιμοκτονίας και της ένδειας!

Τι άλλο θέλετε για να γυρίσετε τον χρόνο αντίστροφα από τον αργό θάνατο τους, για να τους δώσετε μια ακόμη ευκαιρία να στραφούν στο φως και στο αύριο;

Οι Τσουβαλάκηδες δηλαδή είναι το «πρόβλημα» και το «απόστημα» της «συντεταγμένης» και «εντιμότατης» πολιτείας σας και όχι οι διάφοροι εκάστοτε εγκληματίες και απατεώνες της μεταπολιτευτικής πολιτικάντικης κοινοβουλευτικής συμμορίας που κατάκλεψαν την Ελλάδα κατά συρροή και απολαμβάνουν καθεστώς ανομίας, προστασίας και ελευθερίας;

Αλλά και πάλι στην λέξη ντροπή «πέφτω» όταν βλέπω την Πόλα Ρούπα, τη σύντροφο τού Νίκου Μαζιώτη, να γεννάει το παιδί της ανάμεσα σε αντιτρομοκρατική και ΕΚΑΜ, όταν βλέπω το ακρωτηριασμένο πόδι του Σίμου Σεϊσίδη με την ασφυκτική παρουσία αστυνομικών παρά ιατρών γύρω του (αλήθεια, ο αστυνομικός που τον πυροβόλησε θα μείνει ατιμώρητος, μήπως θα πάρει και παράσημο «ανδρείας»;), όταν κρατάτε στην φυλακή με σοβαρά προβλήματα υγείας τον Σάββα Ξηρό, τον Αλφρέντο Μπονάνο και άλλους κρατούμενους;

Η διαφωνία με επιλογές και διαδρομές συντρόφων μας ή άλλων κρατουμένων δεν σημαίνει πως αποδυναμώνεται και παύει το ενδιαφέρον μας για τις συνθήκες κράτησής τους, την υγεία τους και το καθεστώς εξοντωτικής μεταχείρισής τους από την εξουσία.

Μιχάλη Χρυσοχοΐδη... η δολοφονία Γκιόλια, τού αστυνομικού Νεκτάριου Σάββα, των 3 εργαζομένων στην τράπεζα Μαρφίν, τού 15χρονου Αφγανού Χαμί στα Πατήσια, βία και φασιστικός τρόμος είναι!

Ποιος αναρχικός θα μπορούσε να συμφωνήσει με την ποινή τού θανάτου; Θα ήταν σαν να «δοκιμάζαμε» από την αδιέξοδη «κανονικότητά» σας, σαν να θέλαμε να μοιάσουμε με την κτηνωδία τού αντικοινωνικού συστήματός σας, την «ηθική» που «εκπαιδεύει» τους πολίτες στον ατομικισμό στη βόλεψη και στην κατανάλωση! Ποιος αναρχικός θα συμφωνούσε με το εκτελεστικό απόσπασμα και τον μιλιταρισμό;

Αλήθεια Μιχάλη Χρυσοχοΐδη... η καταδρομική μέθοδος, το ύφος και το παράστημα στρατιώτη κατοχής είναι μέρος του «εκδημοκρατισμού» των σωμάτων ασφαλείας για την «προστασία τού πολίτη»;

Γιατί εγώ αυτό διέκρινα σε μπλόκο εποχούμενων σερίφηδων που ανήκουν στην ομάδα «ΔΙΑΣ» σε φοβισμένα σχολιαρόπαιδα με μηχανάκια το βράδυ της 5ης Αυγούστου στη Λ. Αμφιθέας!

Και η δολοφονία μέσα στο υπουργείο σου του Βασιλάκη, πατέρα με δύο παιδιά, φυσικά βία και φασιστικός τρόμος είναι!

Αλλά και ο αγωνιστής Κώστας Σειρηνίδης πατέρας ήταν και πέθανε ξαφνικά (όπως κάποτε και ο πατέρας του μακαρίτη αγωνιστή Γιάννη Σκανδάλη, τού μέλους τού ΟΕΜ του γιατρού Τσιρώνη, που δολοφονήθηκε τον Ιούλη του ’78 στο Π. Φάληρο από τα ΜΕΑ, όταν ο γιος του φορτώθηκε όλο τον αντιτρομοκρατικό νόμο και «έσβησε» μη μπορώντας να αντέξει την ταλαιπωρία από τη σύλληψη τού Γιάννη) βλέποντας τον γιο του σύντροφο Άρη Σειρηνίδη χωρίς στοιχεία να κλείνεται στις φυλακές!

Γι’ αυτές τις δολοφονίες (που τις αποδίδετε πάντα σε «παθολογικά αίτια» και «καθαρίζετε»... νομίζετε...) ο ηθικός αυτουργός και δράστης συναντάται συχνά μπροστά στον φακό να ρίχνει ψεύτικα δάκρυα και να βγάζει επικήδειους λόγους «τιμής» εκεί που τον συμφέρει!

Έχετε μάθει να ρίχνετε ψεύτικα δάκρυα και επιλεκτικά κατά προτίμηση για το αίμα, τη βία που σας προκρίνει και σας δίνει βήμα και παράταση στην εξουσία!

Στην ουσία ούτε για τους δικούς σας που «φεύγουν» πονάτε, το τέλος τους και την εκτέλεσή τους εκμεταλλεύεστε για να πατήσει πάνω στον θάνατο η δημαγωγία, ο πολιτικός τυχοδιωκτισμός, οι τρομονόμοι, το φόβητρο και ο λαϊκισμός σας!

Για τη δική σας βία, που καθημερινά αφήνει πίσω της κουρελιασμένους και απελπισμένους ανθρώπους, δεν θα βρει το υπουργικό σας «καθήκον» ούτε λεπτό!! Πώς και πού να «κοιτάξει» όμως μια «δικαιοσύνη» των υπουργείων που είναι θεόστραβη.....

Γι’ αυτό, όταν σκοτώνεται ένας Σάββας, ένας Αμανατίδης ή ένας Βασιλάκης, θύμα της δικής σας βίας είναι, να το βάλετε καλά στο μυαλό σας!

Μιας βίας αχόρταγης για κρέας, όπλα και καταστολή, που δεν σταματά πουθενά, μιας βίας που δεν θα βρει όμως ποτέ και πουθενά «άλλοθι»!

Μιχάλη Χρυσοχοΐδη και Χάρη Καστανίδη, ο Νίκος κι ο Θόδωρας Τσουβαλάκης ξεδίπλωσαν μπροστά στο «σεβαστό» σας δικαστήριο το γκρεμισμένο σπίτι τους, η μισανθρωπία και η αδιαφορία της «δημοκρατίας» σας χόρεψε πάνω στα ερείπιά του, στα συντρίμμια της ζωής μιας οικογένειας χωρίς παρόν και μέλλον!

Καλά τα καταφέρατε άλλη μια φορά!...

Αυτό είναι το χειρότερο πρόσωπο της βίας Καστανίδη και Χρυσοχοΐδη, της χειρότερης Τρομοκρατίας!

Την επόμενη φορά που θα κλάψετε ξανά στα ΜΜΕ για «σφαίρες ενάντια στη δημοκρατία», καλό θα ήταν να θυμηθείτε τα ονόματα του Νίκου και του Θόδωρα Τσουβαλάκη, το σινιάλο και τα «γλυκά μάτια» στη βία και στην σφαίρα που πρώτοι εσείς κάνατε! Έχετε ευθύνη, που όμως δεν θα τολμήσετε να την αναλάβετε ποτέ!

● Νίκος και Θόδωρας Τσουβαλάκης: η «δικαιοσύνη» σας είναι θεόστραβη, η ψευτοδημοκρατία σας εκδικείται　

● Να αποφυλακιστούν άμεσα οι Νίκος και Θόδωρας Τσουβαλάκης, που έχουν ανάγκη ιατρική και κοινωνική πρόνοια

● Να αποφυλακιστούν άμεσα ο Σάββας Ξηρός, ο Σίμος Σεϊσίδης και ο Αλφρέντο Μπονάνο για σοβαρούς λόγους υγείας

● Να σταματήσει το καθεστώς απομόνωσης και εκδικητικής μεταχείρισης σε βάρος της πολιτικής κρατούμενης Πόλας Ρούπα

● Να σταματήσει η άδικη προφυλάκιση του Άρη Σειρηνίδη

● Να σταματήσουν οι φυλακίσεις χρηστών τοξικών ουσιών

* Μεμονωμενο άτομο από το αναρχικό κίνημα
erozer2000@yahoo.gr