Από topontiki.gr
Από το Μαρικάκι
Και να που η Δαμανάκη, με τις «ανήσυχες» δηλώσεις της περί σεναρίων εξόδου από το ευρώ, έβαλε φωτιά στα παλιά της τα λημέρια. Η συζήτηση, ανοικτή ήδη, που φούντωσε την περασμένη εβδομάδα με τις δηλώσεις της, συμβολή στην απέλπιδα προσπάθεια του πρωθυπουργού να εκβιάσει την επίσημη συναίνεση του Σαμαρά, είχε και κάποιες παρενέργειες στο σπίτι της Αριστεράς.
Χθες η Αλέκα Παπαρήγα διατύπωσε τη θέση ότι υπό τις παρούσες συνθήκες η έξοδος από το ευρώ και η επιστροφή στη δραχμή «είναι καταστροφική». Το ΚΚΕ, να υπενθυμίσουμε, αν και υπερασπίζεται την έξοδο από την Ε.Ε., με το ξέσπασμα της κρίσης χρειάστηκε να διευκρινίσει ότι εννοεί την έξοδο μόνο υπό τους όρους της «λαϊκής εξουσίας» που το ίδιο φέρει ως πρόταση στον λαό.
Ποιος είδε τον Λαφαζάνη και δεν τον φοβήθηκε, ύστερα από αυτή τη δήλωση. Στην ιστοσελίδα του «Αριστερού Ρεύματος» (του ΣΥΝ) Iskra, χθες το απόγευμα κι ενώ είχαν περάσει κάποιες ώρες από τη συνέντευξη Παπαρήγα στην πρωινή εκπομπή του Γιώργου Παπαδάκη στον ΑΝΤ1, όπου έγινε η παραπάνω τοποθέτηση, ανέβηκε εκτεταμένος σχολιασμός της και παράθεση ολόκληρης της συνέντευξης.
Αναφέρει για παράδειγμα το κείμενο του Αριστερού Ρεύματος του ΣΥΝ:
«Ποιο συμφέρον έχει η Αριστερά να ενισχύσει εξ αντικειμένου αυτήν την αστήρικτη κινδυνολογία, τύπου Μαρίας Δαμανάκη αλλά και Θ. Πάγκαλου, με τον τελευταίο να φτάνει στο σημείο να μας λέει, στο "Κυριακάτικο Έθνος" ότι η δραχμή θα σημάνει "επιστροφή στον κατοχικό χειμώνα του 1941"»!!!
Και συνεχίζει λίγο παρακάτω (μετά τη διευκρίνιση πως όσοι εξ αριστερών υποστηρίζουν την έξοδο από το ευρώ δεν μιλούν για τη συνέχιση της νεοφιλελεύθερης καπιταλιστικής πορείας της χώρας υπό τη δραχμή):
«Άραγε πόση είναι η, αθέλητη φυσικά, απόσταση αυτών των δηλώσεων από αυτές του Θ. Πάγκαλου για "επιστροφή στον χειμώνα του '41"; Και το ερώτημα που αβίαστα προκύπτει είναι: Σύμφωνοι, η δραχμή υπό τις παρούσες συνθήκες είναι καταστροφική. Η παραμονή, όμως, στο ευρώ, υπό τις παρούσες συνθήκες, δεν είναι καταστροφική; Γιατί η Αριστερά να μπαίνει σε ένα τέτοιο δίλημμα; Και ποιους ωφελεί όταν μπαίνει;».
Βέβαια, ο Λαφαζάνης έχει το πρόβλημα να πείσει για τη θέση του μέσα στο ίδιο του το κόμμα, καθώς στη διήμερη συνεδρίαση της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του ΣΥΝ το Σαββατοκύριακο το ζήτημα της στάσης πληρωμών – το οποίο πλέον είναι ευρέως αντιληπτό ότι συνδέεται με την έξοδο από την ευρωζώνη και την ανάκτηση εθνικής νομισματικής πολιτικής – προκάλεσε εκ νέου έντονες αντιπαραθέσεις με τα στελέχη της πλειοψηφίας του κόμματος που θεωρούν, όπως η Παπαρήγα, καταστροφική την έξοδο από το ευρώ.
Μάλιστα, προς ενίσχυση του επιχειρήματός τους, λένε ότι με την έξοδο από το ευρώ ταυτίζονται οι πιο σκληροί εκπρόσωποι του καπιταλιστικού κεφαλαίου (αν και στην πραγματικότητα άλλοι τόσοι υποστηρίζουν την παραμονή στο ευρώ). Έντονη αντιπαράθεση προκλήθηκε άλλωστε και για ορισμένες διατυπώσεις, όπως το αν, στην πρόταση διεξόδου του, το κόμμα θα μιλάει για «εθνικοποίηση» τραπεζών (όρο στον οποίο επέμενε ο Λαφαζάνης) ή «κοινωνικοποίηση», αφού η θεώρηση για το «εθνικό» είναι ένα ακόμη ένα στοιχείο που διχάζει το κόμμα.
Στο μεταξύ, στις πρώτες αντιδράσεις του ΣΥΝ αλλά και ειδικά του Τσίπρα απέναντι στις τοποθετήσεις Δαμανάκη, δεν σχολιάστηκε η δήλωσή της ότι «το ευρώ και η ευρωπαϊκή πορεία της χώρας αποτελούν τη μεγαλύτερη μεταπολεμική κατάκτηση της Ελλάδας», αλλά μόνο ότι τα λεγόμενά της συνέβαλαν στα κερδοσκοπικά παιχνίδια των αγορών σε βάρος των ελληνικών ομολόγων.
Ο Λαφαζάνης πάντως δεν φαίνεται διατεθειμένος να εγκαταλείψει, αντιθέτως βάζει ακόμα πιο επιτακτικά το ζήτημα όσο προχωρούν οι «από τα πάνω» εκβιασμοί. Φωνές υποστήριξης βέβαια αυτής της θέσης στην κοινοβουλευτική Αριστερά δεν υπάρχουν (πλην μιας - δυο οργανώσεων μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ). Εξωκοινοβουλευτικώς την ίδια θέση για στάση πληρωμών και ρήξη με την Ε.Ε. και το ευρώ εκφράζει και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Αναμένουμε τη συνέχεια της συζήτησης αυτής. Εκτός αν ανακοπεί από τις εξελίξεις...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου