Μεταξύ τραγικού και γελοίου

Αν δεν ήταν τραγικό, θα ήταν απλώς γελοίο: «Ο πρωθυπουργός πήρε μέτρα σκληρότερα απ’ αυτά που θα του επέβαλλε το ΔΝΤ και ως εκ τούτου εκβιάζει τους Ευρωπαίους να διασαφηνίσουν πάραυτα τη θέση τους για το σχέδιο βοήθειας προς την Ελλάδα, αλλιώς θα την κάνει για το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Γι' αυτό έβαλε στην ατζέντα του και συνάντηση με τον Σαρκοζί πριν φύγει για τις ΗΠΑ για να δει τον Ομπάμα».

Αυτή ήταν η «διαρροή» που συντονισμένα έβγαινε όλη τη μέρα από την επικοινωνιακή ομάδα του Μαξίμου και έπαιζε ως... ρεπορτάζ στις τηλεοράσεις.


Στην αποικία που λέγεται Ελλάδα είναι αλήθεια ότι εδώ και χρόνια καταπίνουμε τα πάντα. Όχι κι έτσι όμως. Ο Παπανδρέου, ο άνθρωπος που εκτελεί όλες τις εντολές των δανειστών πριν αυτές καν διατυπωθούν, ξαφνικά βάζει τους όρους του παιχνιδιού σε κεφάλαια τρισεκατομμυρίων δολαρίων; Θα μας τρελάνουν εντελώς τα παλληκάρια.


* Μια χώρα χρεωκοπημένη, στην οποία δεν επιτρέπεται ούτε να πτωχεύσει επισήμως, μπας και – τουλάχιστον – διέγραφε μέρος των χρεών της.


* Μια χώρα η οποία ελπίζει μόνο σε δάνεια για να καλύψει τις βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις της.


* Μια χώρα που δεν μπορεί καν να δανειστεί και οι τράπεζές της κινδυνεύουν να μην βρίσκουν ούτε ευρώ στη διατραπεζική.


* Μια χώρα η οποία έχει να διαλέξει ανάμεσα στη Σκύλλα της ευρωπαϊκής επιτήρησης, με ακριβό δανεισμό αλλά κάποιο στοιχειώδες περιθώριο πολιτικής διαπραγμάτευσης στο βάθος, και τη Χάρυβδη του ΔΝΤ, με λίγο φθηνότερα δάνεια αλλά καμιά διαπραγμάτευση για την εφαρμογή των μέτρων.


* Μια χώρα η οποία αντιμετωπίζει το φάσμα της βαθιάς και πολύχρονης ύφεσης μόνο με τα μέτρα που έχει πάρει μέχρι σήμερα.


* Μια χώρα η οποία, με διαλυμένη παραγωγική υποδομή, ύστερα από την κατασπατάληση – υπέρ ολίγων – τεσσάρων Κοινοτικών Πλαισίων Στήριξης, δεν μπορεί να ανακάμψει μέσω της πραγματικής οικονομίας.


Μια τέτοια χώρα – για να μην μιλήσουμε τώρα για την τραγική ηγεσία της – είναι σε θέση να εκβιάζει αυτούς από τους οποίους είναι εξαρτημένη; Μόνο σε μια περίπτωση: Αν το... deal μεταξύ Ευρωπαίων, Αμερικάνων και... κερδοσκόπων για τον επόμενο δανεισμό της χώρας έχει χαλάσει. Ή αν το σενάριο για προσφυγή στο ΔΝΤ, το οποίο από την αρχή καλόβλεπε ο Παπανδρέου, ήταν τελικά το μόνο που εξέταζε στα σοβαρά.


Τελευταίο ενδεχόμενο: Τίποτε να μην έχει αλλάξει, η συμφωνία να ισχύει και απλώς η πρωθυπουργάρα μας να λεονταρίζει «πουλώντας» στο πόπολο ως επιτυχία μια προκαθορισμένη και φτενή ελεημοσύνη...