Πέμπτη 4 Μαρτίου 2010

Δύσκολοι καιροί για όλους...

Όταν οι εκπρόσωποι των διεθνών τζογαδόρων, κερδοσκόπων – ή όπως αλλιώς θέλετε πείτε τους – βρέθηκαν στο Μανχάταν, προ ημερών, για να συζητήσουν μεταξύ άλλων το ελληνικό «πρόβλημα», διαπίστωσαν ότι, ερχόμενοι στην Ελλάδα, βρήκαν «πρόθυμους για δουλειές» τους κυβερνητικούς. Δεν αρκέστηκαν όμως σ’ αυτή τη διαπίστωση.

Ως άνθρωποι που ξέρουν να βγάζουν τρελά λεφτά επενδύοντας δισεκατομμύρια ευρώ σε... προβλέψεις, αναρωτήθηκαν – θεωρώντας ότι πρόκειται για έναν κρίσιμο παράγοντα – αν και οι Έλληνες πολίτες είναι «ανοιχτοί για δουλειές». Αν δηλαδή θα συναινέσουν σε όσα αυτοί προσχεδιάζουν για την ελληνική οικονομία και κοινωνία. Αναρωτήθηκαν μάλιστα αν οι Έλληνες θα γίνουν Ιρλανδοί, σκύβοντας το κεφάλι, ή Ισλανδοί, που εξεγέρθηκαν και δεν επέτρεψαν στην κυβέρνησή τους να περάσει κανένα από τα βάρβαρα μέτρα που οι «αγορές» επιχειρούσαν να επιβάλουν.

Σε απάντηση δεν κατέληξαν. Ως εκ τούτου κράτησαν μια υποσημείωση ενθυμούμενοι ότι, ύστερα απ’ όσα έγιναν στην Αργεντινή, η εκεί κυβέρνηση αναγκάστηκε να εκδιώξει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

Στην Ελλάδα είναι λιγάκι νωρίς για να ξέρουμε πότε και πώς θα αντιδράσει η κοινωνία στην άγρια οικονομική επέλαση. Σε καμιά περίπτωση, όμως, δεν είναι νωρίς για να διαπιστώσουμε, ακόμη και σύμφωνα με εκτιμήσεις παραγόντων της εγχώριας αγοράς, ότι το πακέτο μέτρων που ανακοινώθηκε θα οδηγήσει σε ύφεση, κλείσιμο επιχειρήσεων, ανεργία, στασιμοπληθωρισμό και άλλα δεινά.

Δεν ξέρουμε επίσης πώς θα αντιδράσει το ίδιο το κυβερνών κόμμα, το οποίο δείχνει, με επιμέρους αντιδράσεις και προειδοποιήσεις, ότι στριμώχνεται εν όψει της εφαρμογής των μέτρων. Δύσκολοι καιροί ανοίγουν. Για όλους... 

(Την αφισούλα τη βρήκα στο RC-CAFE).

1 σχόλιο:

  1. Αγαπητέ monkey,

    Δεν είναι μόνο που τα πράγματα είναι δύσκολα, είναι ότι έχουμε πέσει όλοι σε κατάσταση... ληθάργου. Μια μορφή αφασίας, η οποία δεν μας επιτρέπει να αντιδρούμε καν. Τον τελευταίο καιρό το μόνο που κάνουμε οι Έλληνες είναι να τρωγόμαστε μεταξύ μας και να κάνουμε τους πολύξερους. Κανένας δεν προχωρά ένα βήμα παραπέρα, κανείς δεν το κουράζει, να βρεθεί μια λύση, να γίνει κάτι τέλος πάντων!
    Σήμερα, πρώτη μέρα αμέσως μετά την εξαγγελία των μέτρων, προσωπικά βίωσα μια απίστευτη βιαιότητα ως υπάλληλος, μέσα στον ίδιο τον χώρο της εργασίας μου: μερικοί κακεντρεχείς πολίτες έβγαλαν τ' απωθημένα τους κατασυκοφαντώντας υπαλλήλους, υβρίζοντάς τους και έφτασαν μάλιστα στο σημείο να ζητήσουν τη διαπόμπευσή τους χρησιμοποιώντας χαφιεδισμό. Έτσι απλά επειδή βρήκαν τους δημοσίους υπαλλήλους (προς το παρόν) για εξιλαστήρια θύματα. Πιστεύω πως είναι μόνο η αρχή... Φοβάμαι για τα χειρότερα, θα αλληλοσπαραχθούμε οι Έλληνες, για άλλη μια φορά ακόμα!

    Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, βγάλαμε στη φόρα τις τσόντες της κάθε μιας... παστρικιάς και κοιτάμε όλοι αποσβωλωμένοι! Άλλοι απ' το σοκ, άλλοι αρέσκονται κιόλας και το διασκεδάζουν, γελώντας με τα θεάματα αυτά. Ντροπή μας!

    Ακούμε αμήχανοι Γερμανούς να μας προτρέπουν να πουλήσουμε τα νησιά και την Ακρόπολή μας, να μειωθεί λεν το χρέος! Πρωτόγνωρο! Αίσχος! Ξεπεσμός!

    "Ξυπνήστε"... έλεγε το παλιό τραγούδι εκείνο, του αλησμόνητου Πάνου Τζαβέλλα.

    Ξυπνήστε απ' το βαθύ ύπνο.

    Το fouli

    ΑπάντησηΔιαγραφή