Καραγκιόζ μπερντές

Από topontiki.gr (απ' όπου και το σκίτσο του Πέτρου Τσιολάκη)

Του Αλέξανδρου Μερκούριου

Το σκηνικό στήθηκε υπέροχα. Όπως άλλωστε και κάθε άλλη φορά που χρειάστηκε να περιοριστεί η οικονομική αυτοτέλεια και η εθνική κυριαρχία των Ελλήνων.

● Πρώτα έρχονται οι απειλές.

● Μετά γίνεται συγκεκριμένο το τι «πρέπει» να γίνει.

● Μετά μπαίνει απέναντι το τι (χειρότερο) μπορεί να είναι αυτό που ίσως γίνει, αν δεν γίνει αυτό που «πρέπει» να γίνει.

● Και μετά κάποιοι αποφασίζουν υπό την απειλή των «γεγονότων» και της «πραγματικότητας».


Από τη δεύτερη δόση του πρώτου δανείου και μετά, κάθε φορά που κάποιο ψίχουλο μας δίνουν οι ξένοι (*) υποχρεωνόμαστε σε διαρκείς παραχωρήσεις, υποθηκεύοντας το μέλλον της χώρας και των παιδιών μας σε κάποιους ξένους. Κάθε φορά το σκηνικό γίνεται και πιο χοντρό. Όσο χοντρά είναι και αυτά που μας συμβαίνουν.

Η χθεσινή ψηφοφορία (και τα όσα προηγήθηκαν αλλά και επακολούθησαν) ήταν ακριβώς η επιβεβαίωση. Οι παραχωρήσεις για τη λήψη του νέου δανείου ξεπερνούν τα όρια της εθνικής κυριαρχίας. Οι πιέσεις ξεπέρασαν επίσης κάθε όριο. Τόσο από τους ξένους, που δίνουν τα λεφτά, όσο και από το εγχώριο σύστημα, που θα καταρρεύσει αν δεν τα πάρει.

Γι' αυτό και τα έκτροπα ξεπέρασαν επίσης κάθε όριο. Φωτιές και χάος στο κέντρο της Αθήνας (που όλοι περίμεναν, αλλά για το οποίο κανείς δεν έκανε τίποτα), ώστε ο κόσμος να φοβηθεί μην γίνουμε... Συρία. Αυτό άλλωστε δεν μας είπαν ο Σαμαράς και ο Παπαδήμος;

Και την ίδια στιγμή διαγραφή όσων βουλευτών (41 τον αριθμό) δεν ψήφισαν τα όσα «έπρεπε». Χοντραίνει λοιπόν το πράγμα, λαμβάνοντας οργουελικές διαστάσεις. Όποιος δεν συναινεί, τελειώνει... Τα θύματα, λοιπόν, είναι πολλά. Σαφώς και όχι ανάλογα με αυτά που ζητούνται από τους Έλληνες, αλλά αναμφίβολα πολλά για τα ελληνικά δεδομένα. Πραγματικά... σκιαχτήκαμε χτες.

Οι περισσότεροι Έλληνες, λοιπόν, πιστεύουν ότι εδώ τελειώσαμε και ξεκινάμε τη νέα πορεία. Το κακό είναι ότι αυτό δεν ισχύει. Άπαντες γνωρίζουν ότι τον Ιούνιο θα χρειαστεί να ξαναστηθεί ένα αντίστοιχο σκηνικό, ένας νέος... καραγκιόζ μπερντές, για να ληφθούν και να ψηφιστούν τα νέα - νέα μέτρα, που θα είναι ξανά «απαραίτητα» για το νέο - νέο ξεκίνημα. 


Και βέβαια θα εμφανιστούν νέες - νέες απειλές και πιθανόν να γίνουν και νέα - νέα επεισόδια. Πιθανόν να υπάρχει και ένα νέο - νέο πολιτικό προσκήνιο, με μία άλλη (νέα, εννοείται) κυβέρνηση και ένα (νέο) κόμμα διαφωνούντων.

Αρκεί, βέβαια τα (νέα) μέτρα να περνάνε πάντα...

(*) Χθεσινά δημοσιεύματα του βρετανικού Τύπου υπενθυμίζουν ότι η Ελλάδα είχε συναινέσει στο «κούρεμα» του γερμανικού χρέους στη δεκαετία του ’50 με πολύ καλύτερους όρους, έστω κι αν οι Γερμανοί είχαν αιματοκυλίσει την Ελλάδα το 1941-44, είχαν εκτελέσει γυναικόπαιδα χωρίς λόγο και επέβαλαν ουσιαστικά χρεοκοπία στην Ελλάδα με το κατοχικό δάνειο.