Από την Oikoniki Pragmatikotita
Ο Δημήτρης Κουφοντίνας από τον Κορυδαλό:
«Σήμερα οι εργαζόμενοι και η νεολαία, όσοι συνθλίβονται από την κρίση, πέρα από διαχωρισμούς – δεξιοί, κεντρώοι, αριστεροί – είναι ώρα να ξεσηκωθούμε».
Εφημερίδα «Το Ποντίκι», 8.2.2012
Η κυβέρνηση κέρδισε τη κοινοβουλευτική μάχη της 12ης Φεβρουαρίου και «πέρασε» το νέο μνημόνιο, όμως ο Παπαδήμος θα μπορούσε να πει ό,τι είπε ο Πύρρος, βασιλιάς της Ηπείρου, ύστερα από μια νικηφόρα μάχη με τους Ρωμαίους: «Άλλη μια τέτοια νίκη και χαθήκαμε...». Γιατί η νίκη του Παπαδήμου και των υπόλοιπων ντελιβεράδων της τρόικας ήταν Πύρρεια, ενώ για πρώτη φορά συνοδεύτηκε από τέτοιας έκτασης καταστροφές και εμπρησμούς.
Δεν υιοθέτησα ποτέ κι ούτε τώρα πρόκειται να υιοθετήσω τις συνωμοσιολογικές ερμηνείες των εμπρησμών και βανδαλισμών ούτε μετανιώνω που από το βήμα διαφόρων εντύπων, όπως και από αυτό τον ιστότοπο, διατύπωσα απόψεις για τη συμφιλίωση των πολιτικών δρώμενων με τις γενικότερες ανάγκες του αθηναϊκού κέντρου – για διαδηλώσεις που δεν προκαλούν ζημιές και κυκλοφοριακά εμφράγματα.
Θα έλεγα όμως ότι στη νέα κατάσταση της οιονεί κατοχής της χώρας από τους τροϊκανούς και τους εγχώριους Κουίσλιγκ ισχύει πλέον το δίκαιο του πολέμου. Οι «παράπλευρες απώλειες» είναι αναπόφευκτες.
Οι Ρώσοι πυρπόλησαν ολόκληρες πόλεις και υποδομές το 1812 για να μην πέσουν στα χέρια των Γάλλων εισβολέων. Ο Βάγκνερ στο «Δακτυλίδι των Νιμπελούγκεν» έδωσε μια γερμανική εκδοχή του πνεύματος της αυτοθυσίας, που καταλήγει σε αυτοπυρπόληση. Ο καλόγερος Σαμουήλ αυτοανατινάχθηκε και ανατίναξε το Κούγκι – έναν χώρο που, αν υπήρχε σήμερα, ενδεχομένως να ήταν υπό την προστασία της Unesco...
Οι υπεύθυνοι για τα δεινά της χώρας θα πρέπει να καταλάβουν ότι το Κούγκι μπορεί να γίνει κάτι περισσότερο από στοιχείο της Ιστορίας του τόπου – δηλαδή μοτίβο του μέλλοντός του. Ότι οι γερμαναράδες και οι ντόπιοι προδότες μπορεί κάποτε να βρεθούν σε καταστάσεις καμένης γης.
Όπως τόσοι πολίτες, εκφράζω κι εγώ τη λύπη μου στους απλούς ανθρώπους που έχασαν τις περιουσίες τους και υπέστησαν ζημιές. Όμως, σε τούτη τη δύσκολη ώρα, καλούνται κι αυτοί να μπουν σε σκέψεις για την ευθύνη των «σωτήρων» τους, που ανέλαβαν να σώσουν τη χώρα καταστρέφοντας τους κατοίκους της!
● Που περιφέρουν από ομιλία σε ομιλία την έννοια της χώρας σαν ένα πουκάμισο αδειανό...
● Που λειτουργούν παρά τη διαχρονική επιταγή του Περικλέους στον «Επιτάφιο»: «Άνδρες γαρ πόλις»! Ή με τους όρους που έθεσε το ζήτημα ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ο πρεσβύτερος το 1974, εξαγγέλλοντας την ίδρυση της παράταξής του:
«Η Νέα Δημοκρατία είναι η πολιτική παράταξη που ταυτίζει το έθνος με τον λαό, την πατρίδα με τους ανθρώπους της, την πολιτεία με τους πολίτες της...».
ΥΓ.: Επί τρία περίπου χρόνια, ο ιστότοπος αυτός λειτουργούσε με την προμετωπίδα: «Για μια οικολογία εναντίον της Νέας Τάξης. Με Δημοκρατία και Πολιτισμό. Χωρίς σοβαροφάνεια και σοφολογιωτατισμούς». Από σήμερα η προμετωπίδα αλλάζει. Γιατί όλοι πρέπει να αλλάξουμε και να εργαστούμε πιο δυνατά και άμεσα για το μεγάλο αντικατοχικό κίνημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου