Μπομπόλια

Από το Ξύλα Πέτρες

Ο σοφός λαός έχει συνδέσει την γενναιότηταν, το θάρρος και το φιλότιμον με συγκεκριμένην ανατομικήν περιοχήν του ανδρικού σώματος: τους σπερματογόνους αδένας, γνωστούς και ως «μπομπόλια».

Ήδη οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, ορθώς σκεπτόμενοι, ονόμασαν τους αδένας ταύτους «μέδεα», εκ του ρήματος «μέδω», που σημαίνει κυβερνώ, και «μέδομαι», που σημαίνει φροντίζω. Διότι ο άρχων που κυβερνά οφείλει να φροντίζει τον λαόν, αλλά και να διαθέτει τα απαραίτητα «μέδεα»...

Εκεί θα πρέπει να ανιχνεύσομε και τας ενδυματολογικάς επιλογάς των αρχαίων, καθ' ότι τα ρούχα όφειλαν να είναι ανάλαφρα και ευάερα, ώστε να αναπτύσσονται ελευθέρως τα μέδεα και να αερίζωσι. Άλλωστε το τριχωτόν της ευρυτέρας περιοχής απαιτούσε ανάλογην ένδυσιν. Και ήτο το τριχωτόν αυτόν επίσης δείγμα ανδρείας. Ο ίδιος ο Ηρακλής αποκαλείται «μελάμπυξ», ως έχων «μέλαινα την πυγήν», τριχωτά, δηλαδή, οπίσθια – δείγμα γενναιότητος διά τους προγόνους μας. Εξού και η έκφρασις: «μη τευ μελαμπύγου τύχεις», δηλαδή «πρόσεξε μη σου τύχει κανένας μαλλιαρόκωλος»...

Όθεν προκύπτει το συμπέρασμα ότι η αποτρίχωσις της περιοχής ταύτης, και η σύνθλιψις των μέδεων εις ενδύματα στενά και εφαρμοστά, ως φερ' ειπείν τα κολάν, επιφέρει μείωση της ανδρείας και γενναιότητος του ανδρός...