Επιμήκυνση, άλλο ένα τέχνασμα...

Από το Capital.gr (30 Νοεμβρίου 2010)
Του Θανάση Μαυρίδη

Επιμήκυνση, αναδιάρθρωση. Για τον απλό άνθρωπο είναι λέξεις που δεν σημαίνουν κάτι από τη στιγμή που δεν αλλάζουν την καθημερινότητά του. Το παράδειγμα της Ιρλανδίας κάνει πλέον τον καθένα να αναρωτιέται αν οι θυσίες που καλείται να κάνει θα έχουν αποτέλεσμα. Οι Ιρλανδοί έκαναν ό,τι ακριβώς τους είπαν και το αποτέλεσμα είναι γνωστό. Κάποιοι παίζουν με τις λέξεις, όταν ολόκληροι λαοί οδηγούνται στην εξαθλίωση, στην πλήρη συντριβή...

Στην Αθήνα κάποιοι βιάστηκαν να πανηγυρίσουν με την είδηση της επιμήκυνσης του δανείου. Ξεχνούν ότι οι ίδιοι διέψευδαν κατηγορηματικά μέχρι πριν από λίγες μέρες οποιαδήποτε τέτοια προοπτική. Πριν, λοιπόν, σηκωθούν στις καρέκλες και αρχίσουν τα παλαμάκια, ας ξεκαθαρίσουν, πρώτα απ' όλα, αν η κίνηση αυτή είναι σωτήρια για τη χώρα μας. Όχι για τις μεγάλες ευρωπαϊκές τράπεζες, αλλά για τη δική μας χώρα...

Ας προσπαθήσουμε να απλοποιήσουμε τα πράγματα. Ας πούμε, λοιπόν, ότι έχετε πάρει ένα στεγαστικό δάνειο 100.000 ευρώ με 3% επιτόκιο και καλείστε κάθε χρόνο να δίνετε 3.000 ευρώ μόνο για τόκους. Αν σας πουν ότι σας επιμηκύνουν το δάνειο με αύξηση του επιτοκίου στο 6%, που ακριβώς αυτό θα σας είναι χρήσιμο; Εκεί, δηλαδή, που πληρώνατε ένα ποσό κάθε χρόνο για τόκο και κεφάλαιο, τώρα το ποσό αυτό θα φτάνει μόνο για τον τόκο. Υπερβολικά απλοϊκό το παράδειγμα, αλλά κάπως έτσι είναι τα πράγματα και με την υπόθεση του δημόσιου χρέους.

Με την επιμήκυνση συμβαίνουν ταυτόχρονα τρία πράγματα:

● Οι μεγάλες τράπεζες του εξωτερικού που έχουν στα χέρια τους ελληνικά ομόλογα θα μπορούν να συνεχίσουν να εγγράφουν κέρδη από ένα κατεστραμμένο προϊόν.

● Το ΔΝΤ θα μείνει στην Ελλάδα τουλάχιστον μέχρι το 2024 και βλέπουμε.

● Εμείς θα συνεχίσουμε να πληρώνουμε τόκους, δίχως να μπορεί να μας διαβεβαιώσει κάποιος ότι το μαρτύριό μας θα έχει ένα ευτυχές τέλος...

Μέχρι χτες ήταν μόνο οι «τεμπέληδες Έλληνες» που απειλούσαν το «θαύμα του ευρώ». Χτες προστέθηκαν και οι εξίσου «τεμπέληδες» Ιρλανδοί και το κλαμπ των ισχυρών έγινε πιο ελαστικό έναντι των «παρακατιανών» του μεσογειακού Νότου. Να είστε σίγουροι ότι όταν περάσουν τις πύλες της Κολάσεως και οι Πορτογάλοι, τότε το club θα γίνει ακόμη πιο ελαστικό. Κι αν εμφανιστούν κατά τη γωνιά και οι Ισπανοί, τότε η Μέρκελ και η παρέα της θα αλλάξουν τροπάρι.

Επί της ουσίας η λύση της επιμήκυνσης είναι ένα ακόμη φανταχτερό τέχνασμα για να μην λαβωθούν οι ισολογισμοί των μεγάλων ευρωπαϊκών τραπεζών. Για τους λαούς δεν σημαίνει παρά περισσότερες θυσίες. Δηλαδή, μεγαλύτερη δυστυχία για πολλά – πολλά χρόνια ακόμη...