Γράφει ο Δευκαλίων
Όταν τον προηγούμενο Ιούλιο ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα των ευρωπαϊκών stress test για τις Ευρωπαϊκές Τράπεζες, οι κυβερνήσεις των χωρών της Ευρωζώνης ανάπνευσαν με ανακούφιση αφού ο ευρωπαϊκός τραπεζικός τομέας φαίνονταν ισχυρός και ικανός να αντιμετωπίσει εξαιρετικά δύσκολες νομισματικές και χρηματοπιστωτικές καταστάσεις.
Συγκεκριμένα, από τις 91 ευρωπαϊκές τράπεζες που συμμετείχαν στα stress test μόνο 7 δεν πέρασαν την δοκιμασία. Οι ισπανικές Caixa Catalunya, Caixa Tarragona, Caixa Manresa, Caja Duero, Espana, Caixa Sabadell, Terrassa, Manleu, η γερμανική Hypo Real Estate και η Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδας.
Πριν από λίγες ημέρες η κυβέρνηση και η Κεντρική Τράπεζα της Ιρλανδίας ανακοίνωσαν ότι θα διαθέσουν περίπου 50 δισ. ευρώ προκειμένου να εξυγιανθούν οι τράπεζες Anglo Irish Bank, BoI και AIB. Η δαπάνη αυτών των 50 δις ευρώ θα εκτινάξει το δημόσιο έλλειμμα της Ιρλανδίας στο 32% του ΑΕΠ το 2010.
Μία ανατριχιαστική λεπτομέρεια. Αυτές οι τράπεζες είχαν περάσει τον προηγούμενο Ιούλιο τα ευρωπαϊκά stress test. Κατανοούμε όλοι ότι η αξιοπιστία των ευρωπαϊκών stress test μετά από αυτήν την ανακοίνωση καταρρακώθηκε εντελώς.
Όλοι ακούσαμε με ευχαρίστηση την δήλωση του Κινέζου πρωθυπουργού ότι η Κίνα θα κρατήσει τα ελληνικά ομόλογα που έχει στην κατοχή της και όταν η Ελλάδα βγει στις διεθνείς χρηματαγορές θα αγοράσει κι άλλα.
Σύμφωνα με στοιχεία της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών (Bank for International Settlements - BIS), στις 31 Μαρτίου 2010 το συνολικό ελληνικό χρέος (δημόσιο και ιδιωτικό) που βρισκόταν σε χέρια ξένων ήταν 297 δισ. δολάρια (230 δισ. ευρώ).
Τη μεγαλύτερη συμμετοχή στο συνολικό ελληνικό χρέος έχει η Γαλλία με 111,6 δισ. δολάρια, η Γερμανία με 51 δισ. δολάρια, οι ΗΠΑ με 41,2 δισ. δολάρια, το Ηνωμένο Βασίλειο με 16,5 δισ. δολάρια. Ποσό περίπου 47,9 δισ. δολαρίων βρίσκεται σε διάφορες άλλες χώρες - μέλη της Ευρωζώνης, ενώ ποσό χρέους ύψους 12,7 δισ. δολαρίων βρίσκεται σε διάφορες άλλες χώρες σε όλο τον κόσμο (σε αυτήν την κατηγορία κατατάσσονται η Κίνα και οι Άραβες).
Η αύξηση δε του συνολικού ελληνικού χρέους, από τις 31 Μαρτίου 2010 έως τις 31 Ιουλίου 2010, σύμφωνα με τα στοιχεία που ανακοίνωσε η Τράπεζα της Ελλάδας στις 4 Οκτωβρίου 2010, έχει απορροφηθεί σχεδόν εξ ολοκλήρου από την ΕΚΤ.
Όπως καταλαβαίνουμε όλοι, η δέσμευση του Κινέζου πρωθυπουργού για διακράτηση των ελληνικών ομολόγων έχει πάρα πολύ μικρή σημασία αφού η Κίνα αντικειμενικά βάσει των παραπάνω στοιχείων κατέχει πολύ μικρό ποσοστό του συνολικού ελληνικού χρέους.
Ταυτόχρονα οι συμφωνίες που υπογράφηκαν μεταξύ της Ελλάδας και της Κίνας, σύμφωνα πάντα με τις επίσημες ανακοινώσεις, περιλαμβάνουν δάνεια περίπου 267 εκατ. δολαρίων από κινέζικες τράπεζες προς Έλληνες εφοπλιστές για ναυπήγηση πλοίων σε κινέζικα ναυπηγεία και μνημόνια συνεργασίας μεταξύ Ελληνικών και Κινέζικων εταιρειών.
Τώρα γιατί έπρεπε να γίνει τόσος θόρυβος για την επίσκεψη του Κινέζου πρωθυπουργού αφού:
1. Ούτε η υπόσχεσή του για διακράτηση των ελληνικών ομολόγων έχει σημαντική πρακτική σημασία, αφού όπως αποδείχθηκε παραπάνω η Κίνα κατέχει πάρα πολύ μικρό ποσοστό του συνολικού ελληνικού χρέους.
2. Ούτε οι συμφωνίες που υπογράφτηκαν προσθέτουν άμεσα αξία στο ελληνικό ΑΕΠ (αφού όπως αποδεικνύεται από τις επίσημες ανακοινώσεις οι μοναδικές άμεσης εκτέλεσης συμφωνίες είναι συμβόλαια κατασκευής πλοίων σε κινέζικα ναυπηγεία με δάνεια από κινέζικες τράπεζες).
Ρωτήστε τους επικοινωνιολόγους του ΔΝΤ και του Μαξίμου.
«Πες ένα ψέμα συνεχώς, κάποιοι θα το πιστέψουν στο τέλος»
Γιόζεφ Γκαίμπελς
Γιόζεφ Γκαίμπελς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου