Τρίτη 22 Ιουνίου 2010

«Εκεί που είναι... ήμασταν»




Από topontiki.gr

Της Τζένης Κ.

Τεράστιο πρόβλημα αντιμετωπίζει ο αγαπητός Ντιέγκο Μαραντόνα από της θέσεως του προπονητή της εθνικής ομάδας της Αργεντινής. Οι παίκτες του έχουν στασιάσει. Ο Μέσι τον κοιτά και δε μιλεί. Ο Ντεμικέλις κάνει πως βγάζει με το τσιμπιδάκι τα φρύδια του για να πετύχει το λουκ του κοκέτη Ρονάλντο. Ο Ιγκουαΐν ξύνει με τη μύτη του παπουτσιού του το γκαζόν κι ο Ματσεράνο τραγουδάει το «Adios Nonino» αντί να παρακολουθεί τη μύτη του μολυβιού του Ντιεγκίτο που χαράζει το χαρτί και εικονογραφεί το σύστημα παιχνιδιού 3-4-3...

Η χαλαρότητα με την οποία αντιμετωπίζουν οι «γκάουτσος» τον αγώνα με την Εθνική Ελλάδος δεν έχει να κάνει με το γεγονός πως ό,τι και να γίνει έχουν ήδη επιτύχει την πρόκριση στην επόμενη φάση του Μουντιάλ ούτε με την οικονομία δυνάμεων που τους δίνεται η ευκαιρία να κάνουν... Απλώς η «αλμπισελέστε», η ουράνια ομάδα της Αργεντινής, κόλλησε τον ιό της ψυχοπονιάς. «Εkei pou einai los griegos, imathtan...» (εκεί που είναι οι Έλληνες, ήμαθταν...) απαντούν μηχανικά στον προπονητή τους κάθε φορά που προσπαθεί να τους αποσπάσει την προσοχή από το πουθενά... «La Grecia e dounoutouta. Ε crima de lepidos...» (Η Ελλάδα έχει ΔΝΤ. Είναι κρίμα να τη... ζορίσουμε).

Αν το ευσπλαχνικό φρόνημα των Αργεντίνων δεν καμφθεί, θα παίξουμε απόψε με το γήπεδο ανοιχτό και τα σκυλιά δεμένα. Τι τα θες όμως... Κάλλιο να σε σκίζουν παρά να μη σ' αγγίζουν (από οίκτο)...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου