Στις 12.10.2009 η «Αυριανή» του Γ. Κουρή εμφανίστηκε με το πρωτοσέλιδο που βλέπετε: «ΣΥΡΙΖΑ κατάντησαν τη Νέα Δημοκρατία». Σήμερα κάλλιστα θα μπορούσε ο τίτλος να έχει αντιστραφεί, αφού πράγματι κάποιοι κατάντησαν τον ΣΥΡΙΖΑ... Νέα Δημοκρατία.
Τότε ο παραλληλισμός της «Αυριανής» ήταν απλώς... υπερβολικός, αφού ο ΣΥΡΙΖΑ – τύποις τουλάχιστον – ήταν ακόμη ενιαίος, παρότι τα μεγάλα μαχαίρια είχαν βγει μήνες πριν οδηγώντας πολύ κόσμο όχι μόνο στην αγανάκτηση, αλλά και στα κακά αποτελέσματα τόσο των ευρωεκλογών του Ιουνίου όσο και των βουλευτικών του Οκτωβρίου. Επομένως τη Νουδούλα λίγο θα τη χάλαγε να την παρομοιάσεις με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Σήμερα όμως η «πολυκατοικία» της Δεξιάς είναι κομμένη στα τρία και το κόμμα της Ν.Δ. στα δύο. Όπως ακριβώς είναι μέχρι... σήμερα τα ξημερώματα ο ΣΥΡΙΖΑ και ο ΣΥΝ. Το ότι η πλήρης επισημοποίηση απλώς αναμένεται δεν αλλάζει κάτι για συνασπισμένους και συριζικούς, οι οποίοι, μπροστά στην απειλή του κατακερματισμού εξ αιτίας της κρίσης και της αδυναμίας τους να παρέμβουν σ’ αυτήν, αποφάσισαν να το διαλύσουν... μόνοι τους.
Έτσι από τη μια θα τραβήξει ο Κουβέλης με τους δικούς του κι από την άλλη ο Αλαβάνος με όσους καταφέρει να πείσει. Στη μέση θα μείνει ο Τσίπρας, το πάλαι ποτέ golden boy της μη κομμουνιστικής Αριστεράς, ο οποίος παρέλαβε κόμμα και κινδυνεύει να παραδώσει γκρουπούσκουλο. Δυστυχώς γι’ αυτόν μάλιστα θα πρέπει να στηριχθεί:
1. Στους εναπομείναντες στον ΣΥΝ ανανεωτικούς, τύπου Παπαδημούλη και Μπαλάφα, οι οποίοι πρώτα θα σταθμίσουν τις συνέπειες και ύστερα θα αποφασίσουν τι θα κάνουν. Αν θεωρήσουν ότι τα πράγματα πάνε καλά για τον Τσίπρα και οι ιδεολογικοί συγγενείς τους (οι υπόλοιποι ανανεωτικοί) αποτύχουν, τότε θα παραμείνουν στο μαντρί. Αν συμβεί το αντίστροφο, τότε θα ενεργοποιήσουν την... οψιόν και θα κόψουν ρόδα μυρωμένα.
Άλλωστε χθες ο τρομερός Παπαδημούλης, εικοσιτετράωρα αφότου αποφάσισε να στηρίξει τον πρόεδρό του παραμένοντας στον ΣΥΝ, προειδοποίησε ότι η... «υπομονή» του «εξαντλείται»!
2. Στον Λαφαζάνη και τους δικούς του, τους οποίους όμως όλη την προηγούμενη περίοδο κυριολεκτικά οι τσιπρικοί καθύβριζαν επειδή έχουν άλλη άποψη για το ευρώ και την Ευρώπη.
Η πλάκα βεβαίως είναι ότι, για να πάρει ο Τσίπρας μια (εικονικά) ισχυρή πλειοψηφία, χρειάστηκε όχι μόνο να φύγουν οι ανανεωτικοί από την ψηφοφορία για τα όργανα (και εν τέλει από το κόμμα), αλλά και να τον ψηφίσουν οι μισοί περίπου από τους καταχωρισμένους ως λαφαζανικούς. Υπ’ αυτήν την έννοια, παρότι ο ίδιος ο Λαφαζάνης δεν φαίνεται πως προτίθεται να αμφισβητήσει εμπράκτως τον Τσίπρα επιδιώκοντας να πάρει το εναπομείναν «μαγαζί», ο πολιτικά ανάπηρος πρόεδρος του ΣΥΝ θα τελεί υπό ομηρεία.
Σε ένα τέτοιο κλίμα είναι εντελώς ασαφές το τοπίο που θα διαμορφωθεί το επόμενο διάστημα. Το μόνο βέβαιο είναι ότι – ύστερα από τη σημερινή ανεξαρτητοποίηση των τεσσάρων ανανεωτικών βουλευτών: Κουβέλη, Λεβέντη, Τσούκαλη και Ψαριανού – έρχεται, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, και η αποχώρηση μέρους του ΣΥΡΙΖΑ προς την κατεύθυνση του Μετώπου του Αλαβάνου.
Σε κάθε περίπτωση το αρχικό μου ερώτημα παραμένει ακόμη αναπάντητο: Ποιο από τα κομμάτια του τέως ενιαίου ΣΥΡΙΖΑ θα αποδειχθεί βιώσιμο; Μια απάντηση – καθόλου εύκολη σε περίοδο έντονης πολιτικής ρευστότητας – θα επιχειρήσω προσεχώς...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου