Χαμηλά για όλους ο πήχης

Από topontiki.gr

Του Σταύρου Χριστακόπουλου

Τώρα που ανακοινώθηκαν και οι υποψήφιοι του ΠΑΣΟΚ στις περιφέρειες, ύστερα από τόσες επικοινωνιακές ζυμώσεις, μπήκε το νερό στ’ αυλάκι και το παιχνίδι των αυτοδιοικητικών εκλογών του Νοεμβρίου πήρε μορφή, παρ' ότι οι εκκρεμότητες από την πλευρά της Ν.Δ., αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ και του ΛΑΟΣ, παραμένουν.

Ήδη τα ανακοινωθέντα ονόματα μάλλον χαμηλώνουν παρά ανεβάζουν τον πήχη του ενδιαφέροντος. Λίγα τα ντέρμπι που κόβουν εισιτήρια, ζοχαδιασμένοι οι θεατές, άρα το εκλογικό πρωτάθλημα θυμίζει λίγο το ποδοσφαιρικό της Σούπερ Λίγκα από τη σκοπιά του θεάματος. Μάπα το καρπούζι, δηλαδή, εκτός εάν τις επόμενες μέρες δούμε τίποτε εκπλήξεις απ’ αυτές που ψιλοανεβάζουν την αδρεναλίνη.


Αν και απολύτως δικαιολογημένα έγινε πολλή φασαρία με τις... χυλόπιτες που εισέπραξε η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ – ύστερα και από δικούς της παιδικούς χειρισμούς – από κομματικές και κυβερνητικές στελεχάρες (ασχέτως του αν δικαιολογούν ή όχι τον χαρακτηρισμό οι περισσότεροι), το αποτέλεσμα μετράει. Κι αυτό δεν είναι άλλο από το ότι τα μέχρι τώρα γνωστά ονόματα υποψηφίων δεν εγγυώνται σοβαρό καυγά για την κρίση του πολιτικού συστήματος, την οικονομία, το μνημόνιο, την προοπτική της χώρας και όλα τα άλλα... ρομαντικά, με τα οποία ασχολούνται κάτι κορόιδα που λέγονται ψηφοφόροι.

● Στην Περιφέρεια Αττικής, για παράδειγμα, πώς να σκοτωθούν ο Κικίλιας και ο Σγουρός για το... Μνημόνιο; Άνθρωποι εκ του αθλητισμού και οι δύο, αν και άνισου ειδικού βάρους, άρα μην περιμένετε βαριά πολιτική κόντρα. Περισσότερο τζόγο θα έχουν οι αιματοχυσίες ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ΛΑΟΣ παρά των δυο μεγάλων.

● Στην Αθήνα θα έχουν να τα λένε ο Καμίνης κι ο Κακλαμάνης για τα δικαιώματα, το περιβάλλον, τους μετανάστες και τις θεσμικές τους διαφωνίες. Δεν λέω, χαώδεις οι διαφορές τους, αλλά δεν θα κυριαρχήσει η κρίση στην καθημερινή αντιπαράθεση.

● Στον Πειραιά θα έχουν εκατό άλλους λόγους για να πλακωθούνε, αλλά όχι τα «μεγάλα», καθώς, εκτός όλων των άλλων, παίζει αποσταθεροποιητικά μέχρι στιγμής η υπόθεση Μαντούβαλου, ενώ με άγνωστο τον υποψήφιο της Ν.Δ. δεν υπάρχουν και πολλά για να προβλέψεις.

● Στη Θεσσαλονίκη παραδοσιακά στήνουν τον χορό γύρω από τα τοπικά – και δεν πα' να καίγεται ο κόσμος.

Εκεί λοιπόν που η Νουδούλα στο κεντρικό επίπεδο το πήγαινε για τον μεγάλο «αντιμνημονιακό» αγώνα, το έριξε στην παλαβή με την επιλογή Κικίλια και το ΠΑΣΟΚ ακολούθησε – με όποιο σκεπτικό και μ' όποιον τρόπο – καταλήγοντας τελικά στο ίδιο κλίμα.

Και καλά, ας μην μιλούσαν για την κρίση κι ας επικέντρωναν, έστω, στην άρρωστη αυτοδιοίκηση. Στη διαχείριση, τη χρηματοδότηση, τις αρμοδιότητες, το μέλλον της αυτοδιοίκησης. Κι εδώ αποκλείεται να γίνει συζήτηση με όρους πραγματικότητας.

Με τα μέχρι τώρα δεδομένα το μόνο βέβαιο είναι ότι πολλά θα ακουστούν, άλλοτε χαμηλόφωνα και άλλοτε στη διαπασών. Σκάνδαλα, μίζες, διαφθορά, ελλείμματα, ανάπτυξη και ύφεση, ανεργία και ασφάλιση, χρηστή και διαφθαρμένη διαχείριση, φοροφυγάδες, φοροκλέφτες και καταθέσεις στην αλλοδαπή, μύρια όσα επιμέρους τοπικά προβλήματα, υποσχέσεις και κατάρες. Όμως μία λέξη φαίνεται να είναι ρητώς απαγορευμένη στον μιντιακό και πολιτικό διάλογο. Το Χρέος.

Για το τέρας που μας οδήγησε στον πάγκο του χασάπη και απειλεί να καθορίσει ερήμην όλων των άλλων τη μοίρα της Ελλάδας, για τις ευθύνες, για το μπορεί να γίνει ή, απλώς, το τι θα γίνει... χωρίς την έγκρισή μας, μην περιμένετε σοβαρή συζήτηση. Ποτέ άλλωστε οι πολιτικές δυνάμεις αυτής της έρημης χώρας δεν έβαλαν στο τραπέζι προβλήματα στα οποία δεν μπορούσαν να απαντήσουν...