Πέμπτη 9 Σεπτεμβρίου 2010

Ο δρόμος για τη Βαρβαρότητα περνάει από την εξόντωση των αδελφών Τσουβαλάκη




Του Παναγιώτη Παπαδόπουλου (Κάιν)
(μεμονωμένου ατόμου από το αναρχικό κίνημα)


«Η κοινωνία δεν κινδυνεύει από εμένα, από τα κόμματα της εξουσίας κινδυνεύει, που όπως βλέπετε, η κοινωνική παρακμή, η διαφθορά και η ζούγκλα της βίας έχουν γίνει καθεστώς και οι κλοπές και η κακουργηματική ιδιοτέλεια και απάτη κατά συρροήν από την πολιτική και οικονομική μαφία της χώρας μένουν στο ποινικό απυρόβλητο, παρότι κατασπατάλησαν και λεηλάτησαν, με την διαπλοκή και τους αδίστακτους "νταβατζήδες", όλον τον προϋπολογισμό και τα δημόσια Ταμεία»
Νίκος Τσουβαλάκης, 22.4.09

Η Βαρβαρότητα, με το σύνθημα φωτιά και κλοπή, λεηλάτησε την κοινωνία και έκανε κάρβουνο τη χώρα. Μετά τους κορμούς των δένδρων ήρθε και η σειρά των ανθρώπων. Απ' το έγκλημα και το μεταπολιτευτικό συστηματικό και κρατικοδίαιτο επαγγελματικό «ριφιφί» δεν υπήρξε τιμωρία, η «γνωστή - άγνωστη» Συμμορία είναι ελεύθερη και κάνει διακοπές στην Μπανανία που προστατεύει της «σεβαστής αδελφότητάς» της τα κακουργήματα, τη ζημιά από την «αθόρυβη» και «άοπλη» ληστεία από τα ίδια τα θύματα τώρα την παίρνει η βολεμένη κυριαρχία και μάλιστα με υπεραξία και συναίνεση!

«Όπου κοιτάζω να κοιτάζεις», όλη η Ελλάδα μια ατέλειωτη Γαλέρα που γλιστρά πάνω στο αίμα, το δάκρυ και τον ιδρώτα από τον τρόμο και την αγωνία της καθημερινότητας που χωρίς διακοπή πέφτει ως νεκρή θάλασσα από τις ρωγμές και τις ουλές στα σώματα των επιβατών.

Όποιος ζήσει, όποιος καταφέρει να συνεχίσει στο «ταξίδι», όποιος αντέξει... αποφαίνονται γυρνώντας την πλάτη εξουσιαστές, τραπεζίτες και δικαστές.

Έτσι έκαναν και με τον Νίκο και τον Θόδωρα.

Μία διαλυμένη οικογένεια από την ανέχεια και τις συνθήκες που βομβαρδίζουν πόλεις ολόκληρες με διάσπαρτους «εύκολους στόχους», Νίκους και Θόδωρους.

Οι δύο στη φυλακή, οι άλλοι τρεις ταλαιπωρούνται στα ψυχιατρικά «ιδρύματα».

Ο Νίκος και ο Θόδωρας, με σοβαρά προβλήματα υγείας, βρίσκονται με πολυετείς ποινές κάθειρξης (6 χρόνια ο πρώτος και 4 χρόνια ο δεύτερος) στις φυλακές για μερικές κλοπές λάπτοπ και μπαταριών κινητών τηλεφώνων από καταστήματα της Γλυφάδας γνωστών επιχειρήσεων ηλεκτρονικών ειδών.

Η αδιέξοδη και απεγνωσμένη προσπάθεια να «κρατηθείς» και να πάρεις «παράταση» στο πολεμικό πεδίο της επιβίωσης αναγκαστικά και εκβιαστικά σε επιλέγει αρκετές φορές, δεν την επιλέγεις!

Ανατρέπει τη «σειρά» και την «τάξη» της ζωής μας, συνθλίβει και ματαιώνει τα σχέδια και τα όνειρά μας, παραμερίζει τις όποιες αντιστάσεις μας!

Εν δυνάμει πρωταγωνιστές και θύματα αυτής της άθλιας εξέλιξης των καιρών είμαστε όλοι μας ανά πάσα στιγμή, αδιάφορο αν την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές βρισκόμαστε σε ευνοϊκότερη (;) θέση από εκείνη του Νίκου και του Θόδωρου.

Αν όμως η Βαρβαρότητα είναι έξω και κυκλοφορεί ελεύθερη συνεχίζοντας τις καταστροφικές της επιθέσεις στην κοινωνία και οι Τσουβαλάκηδες στη φυλακή, τότε γιατί απορεί ο σάπιος κόσμος της εξουσίας για το μίσος και την απέχθεια που συγκεντρώνεται καθημερινά στο «ποτήρι» που δεν τους μένει και πολύς χρόνος για να ξεχειλίσει από οργή για την επιλεκτική, σκληρή και μισάνθρωπη «κρίση» της «δικαιοσύνης» της;

Η αλληλεγγύη και στήριξη της απεργίας πείνας τους Νίκου Τσουβαλάκη (που εκτός από τα αναπνευστικά προβλήματα και την υπέρταση που τον ταλαιπωρούν, ο οργανισμός του έχει υποστεί φθορά από προηγούμενες άλλες απεργίες στις φυλακές, μία εκ των οποίων σε συμπαράσταση στον σύντροφο Θοδωρή Ηλιόπουλο, συλληφθέντα στην διάρκεια των γεγονότων τους Δεκέμβρη 2008) που έχει ξεκινήσει από τις 20.8 στις φυλακές Τρικάλων με αίτημα να βρεθεί κοντά στον επίσης φυλακισμένο αδελφό του Θόδωρο (με σοβαρά κι αυτός προβλήματα υγείας και με 67% αναπηρία που προήλθε από εγκεφαλικό επεισόδιο το 2000) στις φυλακές Αγιάς Χανίων, είναι αυτή την στιγμή το αυτονόητο, ζήτημα ζωής και ανθρωπιάς!

Όπως άλλωστε είπε κι ο Νίκος στο δικαστήριο στις 28.9.09:

«Δεν κλέβω κατ' επάγγελμα ούτε είμαι επικίνδυνος για την δημόσια τάξη, φθάσαμε στα όρια της ένδειας και της λιμοκτονίας και είχα στο κεφάλι μου τέσσερις ανίκανους προς εργασία και άρρωστους αδελφούς. Ζητώ να δείξετε πνεύμα επιείκειας και ανθρωπιάς και να μας δώσετε την τελευταία ευκαιρία να ξεφύγουμε από αυτό τον δρόμο και να πάμε να ησυχάσουμε μακριά από την φρίκη των φυλακών κρεματορίων. Κάναμε μόνο τις κλοπές που ομολογήσαμε, τις άλλες μας τις φορτώσανε».

Οι άλλοι δεν τους έδωσαν την ευκαιρία ούτε έδειξαν επιείκεια, ούτε από τη «λύση» των κολαστηρίων μπορεί να ξεφύγει η παράνοια του νομικού τους «πολιτισμού» και καθωσπρεπισμού!

Εμείς οφείλουμε να κάνουμε το αντίθετο, να στηρίξουμε το αίτημα του Νίκου, να απαιτήσουμε την αποφυλάκισή τους για λόγους υγείας, να σταθούμε με αλληλεγγύη στην οικογένειά τους συμμετέχοντας όσο μπορούμε στην αλλαγή πορείας ζωής που δεν θα κάνει φαύλο κύκλο για να επιστρέψει ξανά στα χέρια μιας ψευτοδημοκρατίας που ξέρει μόνο να κλέβει ζωές, να εκδικείται!

● Τα αδέλφια Νίκος και Θόδωρας Τσουβαλάκης δεν είναι εγκληματίες

● Η απελευθέρωσή τους για σοβαρά προβλήματα υγείας είναι το αυτονόητο, είναι ζήτημα τιμής, ζωής και ανθρωπιάς

● Στήριξη και αλληλεγγύη στην απεργία πείνας του Νίκου Τσουβαλάκη, που έχει ξεκινήσει από τις 20.8 στις φύλακες Τρικάλων

erozer2000@yahoo. gr

Σχετικό άρθρο: http://athens. indymedia. org/front. php3?lang=el&article_id=1201011 

(Το κείμενο αυτό δημοσιεύεται επίσης στο ιστολόγιο Άνθρωποι από Καλαμπόκι)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου