Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2010
Εποπτεία χωρίς αύριο
Από το ΔιαΔίχτυ (από εκεί και το σκίτσο του Τολιάδη)
Έλληνες, ψυχραιμία. Είμαστε λαός φιλόξενος. Γι’ αυτό και θα δεχθούμε όλους αυτούς του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, της Κομισιόν και της Ευρωτράπεζας με χαμόγελο.
Οι άνθρωποι θέλουν να δουν αν είμαστε τακτικοί, αν τρώμε όλο το φαγητό μας, αν ξοδεύουμε πολλά και άλλα τέτοια. Το μόνο που δεν έχουμε καταλάβει είναι ο λόγος που γίνονται όλα αυτά; Αν μας δίνανε χρήματα, δανεικά, έστω και με ακριβό τόκο, υπάρχει εξήγηση. Αλλά τόσος ντόρος και τόσος έλεγχος για να δουν αν αξίζει να μας δανείσουν, αυτό δεν το έχουμε ξαναδεί.
Στα σοβαρά τώρα. Τριμερής εποπτεία (Κομισιόν, Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας), στήριξη με το σταγονόμετρο.
Η εποπτεία από την Ε.Ε. και το ΔΝΤ είναι το βαρύ πολιτικό αντάλλαγμα που πληρώνει η Ελλάδα προκειμένου να μπορέσει να βρει 45 και πλέον δις ευρώ, τους επόμενους μήνες. Αυτό είναι το αποτέλεσμα των διαβουλεύσεων του Γ. Παπανδρέου με τους ισχυρούς της Ευρώπης, τη Μέρκελ και τον Σαρκοζί. Στήριξη που δόθηκε αφού προηγουμένως η Ελλάδα υπέκυψε στον εκβιασμό και δεσμεύθηκε ότι θα αγοράσει γαλλικές φρεγάτες και γερμανικά αεροπλάνα. Στήριξη που αφορά πρωτίστως το ίδιο το ευρώ αλλά και τις γερμανογαλλικές τράπεζες που έχουν στα χέρια τους το 40% του ελληνικού εξωτερικού χρέους, ομόλογα δηλαδή της τάξης των 120 δισ. ευρώ.
Η Ελλάδα ζήτησε στήριξη για να μπορέσει να βρίσκει κεφάλαια τα οποία μάλιστα δεν θα πληρώνει πανάκριβα, αφού είναι και αυτή χώρα του ευρώ. Η εύρεση κεφαλαίων είναι σημαντικότερο θέμα από το κόστος του δανεισμού. Είναι η παράμετρος που προκαλεί τρόμο και στην κυβέρνηση, αλλά και στο Βερολίνο, που δεν θέλει να δει το ευρώ να πέφτει.
Οι Ευρωπαίοι δίνουν εγγυήσεις σε τρία στάδια:
1. Πολιτική εγγύηση ότι δεν θα αφήσουν την Ελλάδα μόνη της να οδηγηθεί σε κατάρρευση (στάση πληρωμών).
2. Πρακτική εγγύηση ότι θα συνεισφέρουν ώστε η Ελλάδα να βρει τα κεφάλαια που χρειάζεται. Τους επόμενους μήνες η Ελλάδα θα αναζητήσει κοντά στα 20 δισ. ευρώ και έως το τέλος του έτους πάνω από 45 δισ. ευρώ. Άρα η εγγύηση των κεντρικών ευρωπαϊκών τραπεζών και των μεγάλων χωρών (Γερμανία - Γαλλία) έχει ιδιαίτερη σημασία.
3. Πρακτική βοήθεια ώστε να αντληθούν τα κεφάλαια από τις αγορές με επιτόκια ανεκτά. Οι πρακτικές πλευρές των εγγυήσεων θα διευκρινιστούν τις επόμενες μέρες και πάντως από το ECOFIN την επόμενη βδομάδα.
Ποια είναι τα ανταλλάγματα:
* Η στενότατη επιτήρηση της υλοποίησης του Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης από μια τριμερή Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων της Κομισιόν, της ΕΚΤ και του ΔΝΤ που θα εγκατασταθεί στην Αθήνα. Η επιτήρηση θα γίνει με τους όρους του ΔΝΤ.
* Η αυστηρή εφαρμογή των μέτρων που ανακοινώθηκαν.
* Η λήψη πρόσθετων μέτρων αν τα ήδη ανακοινωθέντα δεν έχουν αποτέλεσμα.
* Η εγγύηση που δόθηκε στην Ελλάδα με πολλοί αυστηρούς όρους, ώστε να μπορέσει να αντλήσει κεφάλαια από την διεθνή αγορά, μπορεί άμεσα να βοηθάει την ελληνική οικονομία, στην ουσία όμως προέκυψε από την ανάγκη να στηριχθεί το ευρώ, το ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα.
Μετά την Ελλάδα σειρά έχουν η Ισπανία και η Πορτογαλία, οι οποίες ήδη δέχθηκαν κερδοσκοπικές πιέσεις. Η πίεση μεταφέρθηκε αυτομάτως στο ευρώ το οποίο τις τελευταίες μέρες βρέθηκε σε μεγάλες διακυμάνσεις. Αν λοιπόν η Μέρκελ και ο Σαρκοζί θέλουν να σώσουν το ευρώ πρέπει να ξεκινήσουν από την «σωτηρία» της Ελλάδας.
Ο Γ. Παπανδρέου βρέθηκε την Τετάρτη στο Παρίσι και αμέσως μετά στις Βρυξέλλες. Διαπραγματεύθηκε πρώτα με τον Σαρκοζί από τον οποίο και εξασφάλισε την συμφωνία του να υπάρξει σχέδιο σωτηρίας της Ελλάδας.
Οι συνομιλίες του με τους Σοσιαλιστές, ουσιαστικά με τους καμπαλέρος Θαπατέρο και Σόκρατες (την Τετάρτη το βράδυ), οδήγησαν σε μια κοινή στάση.
* Καμιά από τις τρεις χώρες δεν ζητάει δανειακή βοήθεια.
* Καμιά από τις τρεις χώρες δεν επιζητά βοήθεια από άλλο κράτος - μέλος (π.χ. Γερμανία ή Γαλλία).
* Η βοήθεια πρέπει να έχει τη μορφή εγγυήσεων. Δηλαδή οι χώρες που έχουν πρόβλημα πρέπει να μπορούν να αξιοποιήσουν το ευρώ, όπως και οι ισχυρότερες χώρες.
Την επομένη, Πέμπτη πρωί, άρχισαν μαραθώνιες διαβουλεύσεις για τον τρόπο που θα δοθούν οι εγγυήσεις προς την Ελλάδα. Ο Γ. Παπανδρέου ήταν σε συνεχή επικοινωνία με τους Μέρκελ, Σαρκοζί και άλλους ηγέτες.
Πριν από τη Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε. υπήρξε συνάντηση της Μέρκελ και Σαρκοζί με τον Γιούνκερ (πρόεδρος της ευρωζώνης) και τον Ζ.Κ. Τρισέ (πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας).
Αμέσως μετά ακολούθησε συνάντηση του Νικολά Σαρκοζί, της Αγγέλας Μέρκελ, του προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Ζαν - Κλοντ Τρισέ και του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, του προέδρου της Ευρωπαϊκής Ένωσης Χέρμαν βαν Ρόμπεϊ, με τους πρωθυπουργούς της Ελλάδας Γ. Παπανδρέου και της Ισπανίας Χ.Λ. Θαπατέρο.
Στις συναντήσεις αυτές αποφασίστηκε ο τρόπος της βοήθειας και το αντάλλαγμα. Ο Γ. Παπανδρέου δεν ζήτησε δάνειο, αλλά την αξιοποίηση του δικαιώματος να χρησιμοποιηθεί το ευρώ όπως και για τις ισχυρές χώρες. Η βοήθεια αυτή δεν δίνεται ευθέως αλλά μέσα από ένα πολύπλοκο κανάλι εγγυήσεων.
Ένα στοιχείο που πρέπει να τονιστεί είναι η πίεση για την λήψη πρόσθετων μέτρων. Μέτρων που αφορούν την μείωση του λειτουργικού κόστους του κράτους.
Ο Γ. Παπανδρέου δεσμεύθηκε ότι η κυβέρνηση του θα πάρει κάθε αναγκαίο μέτρο προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι. Μένει να δούμε την εφαρμογή της επιτήρησης και της παροχής βοήθειας.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου