Από τους Financial Times (via Euro2day)
Του Patrick Jenkins, banking editor
Αντιμέτωπες με αναιμικές προοπτικές ανάπτυξης στις ανεπτυγμένες αγορές και με το «κυνήγημά» τους από τις ρυθμιστικές αρχές, κάποιος θα νόμιζε ότι οι τράπεζες θα βάλουν στο επίκεντρο τις αναδυόμενες αγορές.
Κι όμως, συμβαίνει το ανάποδο. Εν αρχή είναι η Κίνα. Η Goldman Sachs ανακοίνωσε ότι θέλει να πουλησει 1,5 δισ. δολ. μετοχές της Industrial & Commercial Bank of China, ενώ η Bank of America - Merrill Lynch ανακοίνωσε ότι ακολούθησε ανάλογη στρατηγική.
Ανάλογη τάση, αν και λιγότερο ηχηρή, εξελίσσεται και στην άλλη υπερδύναμη των αναδυόμενων αγορών, στη Βραζιλία. Εδώ η HSBC προσπαθεί να πουλήσει τις επιχειρήσεις λιανικής, ενώ η Royal Bank of Scotland κάνει πίσω στο investment banking και η JP Morgan είναι η μόνη που πράγματι προωθεί αναπτυξιακή στρατηγική στη χώρα.
Το πιο έντονο πρόβλημα παρουσιάζεται στην Ευρώπη, όπου οι τράπεζες πρέπει να εναρμονιστούν όχι μόνο με τις ρυθμίσεις της Βασιλείας ΙΙΙ τα επόμενα χρόνια αλλά και με τους νέους στόχους της European Banking Authority μέχρι τον Ιούνιο του 2012.
Αν αυτά προβληματίσουν τις εκτός συνόρων επιχειρήσεις, τα χειρότερα πλήγματα θα γίνουν αισθητά πιο κοντά. Όπως αποκάλυψε η UniCredit, μαζί με την έκδοση μετοχών 7,5 δισ. ευρώ σκοπεύει να μειώσει το γεωγραφικό της επίκεντρο στην ανατολική Ευρώπη, όπου σήμερα είναι Νο1 πιστώτρια.
Λίγες μέρες νωρίτερα η γερμανική Commerzbank δεσμεύθηκε αναλόγως να περιορίσει τον νέο δανεισμό μόνο στη Γερμανία και στην Πολωνία κόβοντας τις υπόλοιπες επιχειρήσεις της ανατολικής Ευρώπης.
Από τότε όπου ενθουσιάστηκε ο κόσμος με τις οικονομίες BRIC, η ανατολική Ευρώπη προσέλκυε λιγότερο ενδιαφέρον. Όμως, στις τράπεζες της Δύσης, ειδικά της δυτικής Ευρώπης, που ελέγχουν σχεδόν τα δύο τρίτα του τραπεζικού συστήματος της ανατολικής Ευρώπης, η περιφέρεια είναι που έχει να χάσει τα περισσότερα από πιθανή υποχώρηση των τραπεζών ανεπτυγμένων οικονομιών.
Ενώ η Πολωνία και η Τσεχία παραμένουν συγκριτικά ελκυστικές και πρακτικά όλες οι άλλες αγορές είναι ευάλωτες σε ενδεχόμενη πιστωτική αποστράγγιση, καθώς οι δυτικές τράπεζες παγώνουν τον δανεισμό. Περισσότερη αναταραχή μπορεί να εκδηλωθεί όταν θα προσπαθήσουν να πουλήσουν παλαιότερα χαρτοφυλάκια επιχειρήσεων ή και ολόκληρες επιχειρήσεις.
Το πρόβλημα επιδεινώνεται από το γεγονός ότι στις τράπεζες με τη μεγαλύτερη παρουσία στην ανατολική Ευρώπη περιλαμβάνονται κι αυτές με τα μεγαλύτερα εγχώρια προβλήματα. Εκτός από τη UniCredit και την Commerzbank, η λίστα περιλαμβάνει την Erste και τη Raiffeisen της Αυστρίας και η γαλλική Société Générale.
Όλα αυτά οπωσδήποτε έχουν σημασία για τις οικονομίες που πλήττονται, καθώς, αν ένας παραδοσιακός προμηθευτής πιστώσεων ξαφνικά αποσυρθεί μαζικά – όπως απειλείται να γίνει στην ανατολική Ευρώπη – η οικονομική αναταραχή θα είναι μάλλον αναπόφευκτη.
Όμως έχει βαθιά σημασία για τις τράπεζες και τους μετόχους τους επίσης. Αν οι δυτικές τράπεζες αποσυρθούν συστηματικά από τις αναπτυσσόμενες αγορές, είτε για να συγκεντρώσουν κεφάλαια είτε για να μειώσουν τα ριψοκίνδυνα ανοίγματα, οι επενδυτές θα έχουν κι άλλον έναν λόγο – εκτός από τα ρυθμιστικά και οικονομικά προβλήματα – για να τις εγκαταλείψουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου