Το στοίχημα της Οικογένειας

Από Το Ποντίκι, 10.12.2009)

Η πρώτη αντίδραση είναι η οργή. Εξ αυτού πηγάζει άλλωστε και η μέχρι τώρα αντίδραση της Οικογένειας Μητσοτάκη – κυρίως του πατριάρχη της Οικογένειας, αφού, όπως είπαμε, η Ντόρα βρίσκεται ήδη υπό το σοκ της ήττας.

Δεν είναι άλλωστε λίγο να προετοιμάζεσαι δυο ολόκληρες δεκαετίες για να ηγηθείς της Ν.Δ. και ενδεχομένως της χώρας ολόκληρης και ξαφνικά να βρίσκεσαι συντετριμμένη βλέποντας κυρίαρχο στο κόμμα τον άνθρωπο που έριξε την κυβέρνηση του μπαμπά σου και εξορίστηκε στην πολιτική έρημο για πάνω από μια δεκαετία.

Όταν η απελπισία συναντά τη χυδαιότητα

Από Το Ποντίκι 10.12.2009)

Το ότι ο Καρατζαφέρης ανησύχησε σφόδρα από την εκλογή Σαμαρά δεν είναι καινούργιο. Πριν ακόμη ο... Καλαματιανός βρεθεί πρόεδρος της Ν.Δ., ο μπαρμπα-Γιώργος προειδοποιούσε ότι, έτσι και τον κάνουν αφεντικό στο γαλάζιο μαγαζί, θα έχουμε διάσπαση.

Εντάξει, ο άνθρωπος δεν έλεγε κάτι διαφορετικό από τα παπαγαλάκια της Ντόρας, απλώς αυτός είχε έναν λόγο παραπάνω: έπρεπε πάση θυσία να προστατέψει το δικό του πολιτικό μαγαζί, το οποίο, κολλημένο σαν βδέλλα στο μητρικό κόμμα της Δεξιάς, ρουφούσε συνεχώς... αίμα.

Όταν ο Λένιν... ακούει Μαζωνάκη

Του Άγγελου ΜΑΝΤΑΔΑΚΗ

Από την Αυγή, 04.12.2009

Βρέθηκα στη Ρωσία το 2006. Το πρόγραμμα περιλάμβανε τις εκδηλώσεις του Ρωσικού Κοινωνικού Φόρουμ με την ευκαιρία της συνόδου των G8, στην Αγία Πετρούπολη.

Διαπαιδαγωγημένος με τις «επιτυχίες της μεγάλης χώρας του Λένιν που πρώτη στον κόσμο οικοδόμησε τον σοσιαλισμό», ένιωθα συγκίνηση που θα βρισκόμουν στη Μόσχα, έστω και δεκαπέντε χρόνια μετά την κατάρρευση...

Το τέλος της αριστεροδεξιάς συναίνεσης

ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΒΕΡΓΟΠΟΥΛΟΥ

Από την Ελευθεροτυπία, 04.12.2009

Η εντυπωσιακή κατίσχυση του Αντώνη Σαμαρά στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας δεν απεκάλυψε τόσο την ύπαρξη δύο ρευμάτων στον χώρο της ελληνικής Δεξιάς, δεν εσήμανε τόσο τη νίκη του άφθαρτου εις βάρος των φθαρμένων και υπερεκτεθειμένων στα ΜΜΕ, ούτε του «αδιάφθορου» εις βάρος των «διαπλεκομένων», όσο κυρίως κατέφερε ανατρεπτικό πλήγμα στο πολιτικό σύστημα της αριστεροδεξιάς συναίνεσης, που, με «τσάι, συμπάθεια και μονόδρομους», διαχειρίζεται το κοινωνικό δράμα του τόπου την τελευταία 15ετία.

Όχι στην επιμόλυνση των βιολογικών από τα μεταλλαγμένα

Στις αρχές του 2009 μπήκε σε ισχύ η νέα νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Ε.Ε.) για τη βιολογική γεωργία (Κανονισμός 834/2007). Μια απαράδεκτη νομοθεσία, που επιτρέπει την επιμόλυνση των βιολογικών προϊόντων από μεταλλαγμένα! Η Ε.Ε., κάτω από την πίεση των μεγάλων παγκόσμιων εταιρειών βιοτεχνολογίας, προσπαθεί να μην αφήσει τίποτα αμόλυντο και αγνό.

Προσπαθούν όλοι μαζί οι κερδοσκόποι να καθιερώσουν τα μεταλλαγμένα στη συνείδηση του κόσμου και στην αγορά. Η κίνηση αυτή εξισώνοντας τη βιολογική γεωργία με τη συμβατική και τα μεταλλαγμένα, επί της ουσία την καταργεί. Θεωρούμε απαράδεκτο τον νέο επιμολυσμένο κανονισμό της Ε.Ε. και απαιτούμε την καθιέρωση της μηδενικής επιμόλυνσης για τα βιολογικά προϊόντα.

Θα εξακολουθήσει;

Δηλαδή, τώρα που και οι τρεις κατηγορούμενοι για την υπόθεση του ΕΛΑ, οι Αγγελέτος Κανάς, Χρήστος Τσιγαρίδας και Ειρήνη Αθανασάκη, κρίθηκαν – ύστερα από 108 συνεδριάσεις – αθώοι, ο Χρυσοχοΐδης θα συνεχίσει να επιμένει ότι, εκτός από τη 17 Νοέμβρη, που «εξαρθρώθηκε»... μόνη της, είχε καταφέρει να εξαρθρώσει και τον ΕΛΑ;

Ήταν που ήταν αστεία αυτή η ιστορία, δεδομένου ότι η συγκεκριμένη οργάνωση είχε σιγήσει με πρωτοβουλία της από το 1995, προέκυψε τώρα και η αθώωση, με συνέπεια η υπόθεση να κλείσει οριστικά. Προς «δόξαν» της υπουργικής κομπορρημοσύνης...

Μια «αιρετική» άποψη για το εμβόλιο της Η1Ν1

Του ΤΑΚΗ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ*


Ο προβληματισμός μας για την αναγκαιότητα του εμβολιασμού για την νέα γρίπη Α (Η1Ν1) πηγάζει από την ίδια την πολιτική του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), που από τον ορισμό της πανδημίας αφαίρεσε το στοιχείο της επίπτωσης των θανάτων (θανατηφόρα κρούσματα) και υπερτόνισε μόνο τη μεταδοτικότητα και νοσηρότητα με αποτέλεσμα να «αλλοιώσει» – σκόπιμα; – την έννοια της πανδημίας.

Επισημαίνοντας όμως αυτή τη «στροφή» της ΠΟΥ θα ’λεγα πως η σύστασή της για καθολικό εμβολιασμό επήλθε ως «φυσικό» επακόλουθο και αναλόγως των αποτελεσμάτων μπορεί και να μετατραπεί σε εντολή προς τα κράτη, οπότε θα έχουμε πλέον μία πολιτική χειραγώγησης της ατομικής συμπεριφοράς στο όνομα της δημόσιας υγείας και κατ’ επέκταση της εθνικής πολιτικής κάθε χώρας.

Ξυπνάει η «κοινωνία του καναπέ»;

ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΥ
Από τη Ρήξη, Δεκέμβριος 2009

Η επικράτηση Σαμαρά και η ανάρρησή του στην προεδρία της Ν.Δ. συνοδεύτηκε από μια σειρά διαπιστώσεις που αφορούν κυρίως τον «κινηματικό» χαρακτήρα αυτής της εκλογής.

Όχι εντελώς άστοχα, κυρίως επειδή η προσέλευση λίγο λιγότερων από 800.000 ατόμων στην κάλπη και η ηχηρή απόρριψη της Μπακογιάννη και όσων αυτή εκπροσωπεί σε προσωπικό, οικογενειακό και πολιτικό επίπεδο έλαβαν χώρα παρ’ ότι στο πλευρό της είχαν ταχθεί οι 70 από τους 90 βουλευτές του κόμματος, οι 9 από τους 10 βουλευτές της Β' Αθήνας (της μεγαλύτερης εκλογικής περιφέρειας της χώρας), οι περισσότεροι συνδικαλιστές, τοπάρχες, κομματάρχες και δήμαρχοι που ελέγχει η Ν.Δ.