Όταν... οι Γερμανοί έχουν σαλτάρει με τον «εκβιαστή» Τσίπρα

Από την Καθημερινή (το σκίτσο του Πέτρου Τσιολάκη δημοειεύεται στο Ποντίκι)

Της Ζέζας Ζήκου

Τι καλά που ο Αλέξης Τσίπρας, αυτός ο έξυπνος, νέος, επικίνδυνος άνδρας άρχισε να εκβιάζει την Ευρώπη, επισημαίνεται στη γερμανική έκδοση των Financial Times. Ίσως η αυριανή Κυριακή, η 17η Ιουνίου, αποβεί για δεύτερη φορά (μετά την εξέγερση του 1953 στην Ανατολική Γερμανία) μια ιστορική ημερομηνία – μια μέρα ορόσημο για το πριν και το μετά, υποστηρίζουν οι Γερμανοί.

Αλλά ο εκβιασμός του, ο οποίος αποτελεί τον πυρήνα του σχιζοφρενικού του προγράμματος, έχει και τα καλά του! Γιατί έδειξε σε όλους εμάς τους Γερμανούς τι ανοησίες κάνουμε με την Ελλάδα και τη σαθρή διάσωσή της εδώ και δύο χρόνια.


Ο κ. Τσίπρας θέλει «να πείσει τους Ευρωπαίους εταίρους ότι είναι προς το συμφέρον τους να μη σταματήσει η χρηματοδότηση της Ελλάδας». Τι έξυπνος εκβιασμός! «Αν δεν πληρώσετε (και θέλουμε ακόμα περισσότερα χρήματα), τότε κι εμείς σταματάμε να πληρώνουμε – και τότε πάρτε την τήξη του πυρήνα σας στην Ευρώπη», απειλεί ο κ. Τσίπρας.

Ένα πρέπει να καταστεί σαφές μετά τις 17 Ιουνίου: Η Ευρώπη δεν πρέπει να επιτρέψει να την εκβιάσουν, λένε οι Γερμανοί και προειδοποιούν: Αν οι Έλληνες επιλέξουν αυτόν τον δρόμο, πρέπει να τους αφήσουμε να πέσουν στον γκρεμό!

Εβδομάδες τώρα δημοσιεύονται αναλύσεις και σχόλια για σενάρια σχετικά με το τι θα συμβεί αν η Ελλάδα φύγει από το ευρώ. Στην ουσία, εκτιμούν οι Γερμανοί, υπάρχουν τρεις οπτικές:

● Η πρώτη είναι ότι έτσι πρέπει επειδή, όπως και στην περίπτωση της αναδιάρθρωσης του χρέους την άνοιξη, η «Grexit» είναι αναμενόμενη από καιρό. Οπότε αυτή η ιστορική εξέλιξη είναι αντιμετωπίσιμη.

● Η δεύτερη οπτική περιγράφει τον οικονομικό Αρμαγεδδώνα: Η Ευρωζώνη θα διαλυθεί και η Ευρώπη θα βυθιστεί σε μεγάλη ύφεση.

● Η τρίτη οπτική δεν ενδιαφέρεται πλέον για την Ελλάδα, αλλά φωνάζει «Ισπανία!».

Βέβαια, κανένας δεν ξέρει τι μπορεί να συμβεί. Όμως, η μοναδική βεβαιότητα είναι ότι στην ευρωκρίση οι προγνώσεις ήταν πράγματι καλές – σχεδόν όλα όσα χαρακτηρίστηκαν πιθανά, έκαναν κάποια στιγμή την εμφάνισή τους.

Πίσω από όλη τη φλυαρία περί τραπεζικής, δημοσιονομικής και πολιτικής ένωσης, περί «περισσότερης Ευρώπης» και ευρωομολόγων, κρύβεται κατά βάση μια παραλλαγή του προβλήματος με την κότα και το αυγό: Η γερμανική κυβέρνηση θέλει μια κότα, που μετά θα μπορεί να γεννήσει αυγά.

Οι Γάλλοι και μεγάλο κομμάτι της Αριστεράς της Ευρώπης θέλουν πρώτα πολλά (γερμανικά) αυγά, από τα οποία ίσως μπορέσουν να βγουν (ευρωπαϊκές) κότες.

Ας μην κοροϊδευόμαστε, λένε:

● Οι Γάλλοι (και η γερμανική Αριστερά) θέλουν πρώτα την καθιέρωση ευρωομολόγων, επειδή αυτά έχουν τη γοητεία να μπορούν και πάλι μεγάλα τμήματα της Ευρώπης να δημιουργούν χρέη με την ησυχία τους, δηλαδή να δανείζονται φθηνότερα χρήματα, χωρίς να πρέπει να εφαρμόσουν επώδυνες μεταρρυθμίσεις.

● Οι Γερμανοί θέλουν κανόνες, πριν υπογράψουν επιταγές.

● Οι άλλοι θέλουν πρώτα επιταγές και μετά, ίσως μεταρρυθμίσεις και κανόνες.

● Και ο κ. Τσίπρας θέλει απλούστατα ακόμα περισσότερα χρήματα, τα οποία η σαθρή χώρα του ούτε μπορεί να παραγάγει σε εύλογο χρόνο από την οικονομία της ούτε να τα δανειστεί από τις κεφαλαιαγορές.

Η Ελλάδα είναι μόνον η εισαγωγή στο έργο: Ο εκβιασμός δείχνει ότι η Γερμανία εκείνο που μπορεί ακόμα να κάνει είναι να προσπαθήσει να θέσει τους κανόνες για τις μελλοντικές διασώσεις (της Ισπανίας και της Ιταλίας), απαιτώντας όσο το δυνατόν περισσότερες μεταρρυθμίσεις και περικοπές, προτού πληρώσει.