Τους άφησε τα αποφάγια

Του Σταύρου Χριστακόπουλου

Από topontiki.gr

Έφερε «λεφτά», υποσχέθηκε «ανάπτυξη», έδωσε «πολιτική στήριξη», άνοιξε παράθυρο «ελπίδας» για τη χώρα. Ύστερα η Μέρκελ έφυγε. Και έμεινε να αιωρείται η χρυσόσκονη των φαντασιώσεων με τις οποίες το κυβερνητικό επιτελείο «φουμάρισε» ρεπόρτερ και τηλεπαρουσιαστές για να μας πουν όλα τα παραπάνω στα κανάλια. Όσο για τον Σαμαρά, ωραίοι οι ρομαντικοί περίπατοι στους κήπους, αλλά, με τη λήξη της επίσκεψης, έμεινε πιο συνοφρυωμένος από όσο πριν. Δεν περίμενε πολλά. Έμεινε όμως εντελώς στον αέρα...

«Εγώ είμαι το αφεντικό»!

Από topontiki.gr

Του Σταύρου Χριστακόπουλου

Η υποδοχή της Μέρκελ από τον Σαμαρά γίνεται σήμερα με τη χώρα να θυμίζει περίοδο πολέμου (θα ηχήσουν οι πολεμικές σειρήνες λόγω της στρατιωτικής άσκησης άνευ στρατευμάτων «Αλέξανδρος 2012»). Θυμίζει όμως και τη χούντα, αφού, πρώτη φορά μετά την πτώση της, απαγορεύτηκαν, με χουντικό νόμο του 1971, οι δημόσιες υπαίθριες συναθροίσεις και πορείες στην Αθήνα. Επιτροπή υποδοχής οι 7.000 αστυνομικοί, οι βατραχάνθρωποι και οι ελεύθεροι σκοπευτές. Θα συμμετέχουν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και ο πρωθυπουργός.

Όλο το σκηνικό είναι φτιαγμένο με τρόπο που θυμίζει την είσοδο των γερμανικών στρατευμάτων στην Αθήνα στις 27 Απριλίου 1941: ερήμην τών, κλεισμένων στα σπίτια τους, Αθηναίων. Αρκεί βεβαίως και αυτοί σήμερα να... πειθαρχήσουν.

Ο Βενιζέλος όμηρος Σαμαρά και Τσίπρα

Του Σταύρου Χριστακόπουλου

Από topontiki.gr

Η εικόνα του Ευάγγελου Βενιζέλου την περασμένη Τετάρτη στο βραδινό δελτίο του Mega «χρωμάτισε» ανεξίτηλα το δραματικό τέλος μιας εποχής: αποτέλεσε τον ενταφιασμό του ΠΑΣΟΚ ως κεντρικής – πολιτικά και ιδεολογικά – δύναμης της χώρας τα τελευταία τριάντα χρόνια, αν μετρήσουμε από το ιστορικό 1981. Όμως το τέλος θα είναι επώδυνο. Τουλάχιστον όσο επώδυνη είναι η εποχή των μνημονίων για τον ελληνικό λαό. Και όσο βασανιστική θα είναι η διαδικασία μετασχηματισμού του πολιτικού συστήματος.

«Γκρεμίστηκε από το θρονί του ιθαγενούς αγά αφρίζοντας στο παράθυρό του σαν δικολάβος των καφενείων της Ευελπίδων» έγραψε με απαξιωτικό τόνο στην «Καθημερινή» ο σταθερά οξυδερκής και διεισδυτικός Νίκος Ξυδάκης.